Featured Image

Ποιες «μισακές» ελιές; 60% ή 70% για τους εργάτες όπως αναφέρει η εφημερίδα “Συνείδηση”. Αλβανοί κυρίως μαζεύουν τον καρπό με «συνεκμετάλλευση» και βγάζουν εισόδημα ενώ οι Έλληνες μένουν στα επιδόματα

Αναλυτικά το δημοσίευμα:

Την ώρα που όλοι δήθεν αγωνιούν για την ανεργία και «κατεβάζουν» προτάσεις- συνήθως με επιδοματικό χαρακτήρα- κι ενώ τον Σεπτέμβριο άπαντες διαμαρτύρονταν γιατί αδυνατούσαν να βρουν εργάτες για καλοπληρωμένες δουλειές στα χωράφια, επιβεβαιώνεται ότι κάτι γίνεται πολύ λάθος στην αγροτική πολιτική της χώρας σε σχέση και με την απασχόληση.

Από την έλλειψη εργατικών χεριών περάσαμε πλέον στην υπερπροσφορά χωραφιών για τα οποία δεν υπάρχουν οικογένειες με τα κατάλληλα εφόδια ή τις γνώσεις για να μαζέψουν τις ελιές και καταλήγουν στην συνεκμετάλλευση της περιουσίας τους με εργάτες που βγάζουν κάτι πολύ παραπάνω από ένα μεροκάματο.

«Και πολύ καλά κάνουν», λένε όσοι είναι μέσα στην αγροτική παραγωγή και δίνουν τις μάχες τους, υπαινισσόμενοι ότι δεκάδες χιλιάδες νέοι που θα μπορούσαν μέσα σε δύο μήνες να βγάζουν σχεδόν τους μισθούς μισού χρόνου ενός δημοσίου υπαλλήλου, απλά «κάθονται» στα καφενεία και παίρνουν τις επιδοτήσεις τους.

Προ λίγων μηνών οι παραγωγοί ζητούσαν να επισπευστούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που επικράτησαν λόγω της πανδημίας ωστόσο, το πρόβλημα παρέμεινε γιατί πολλοί εργάτες αναζήτησαν δουλειά σε άλλες χώρες. Σε ένα χωράφι που στο παρελθόν απασχολούσε έως και 30 εργάτες από διάφορες χώρες έμεναν δέκα εργαζόμενοι από την Αλβανία ή το τελευταίο διάστημα νεοφερμένοι από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν. Τελικά, φάνηκε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτό αλλά και το ποιος θα μαζέψει χιλιάδες στρέμματα κυρίως πράσινης ελιάς, για βρώση ή λάδι.

Οι οικογένειες που έχουν ελιά τύπου «Καλαμών» ξέρουν ότι αξίζει η συγκομιδή και οι τιμές που θα πιάσει το προϊόν αργότερα, οπότε τις δουλεύουν μόνες τους. Όταν όμως μιλάμε για λαδοελιά ή για την «Αγρινιώτικη» πολλές οικογένειες είτε έχουν γεράσει, είτε λείπουν από τα χωράφια τους, είτε έχουν χάσει την τεχνογνωσία που είχαν κάποτε.

Το μεροκάματο για έναν εργαζόμενο στην συλλογή της ελιάς μέχρι πρόσφατα έφτανε στα 3-5 ευρώ για το τελάρο κι ένας εργάτης μπορούσε να συλλέγει γύρω στα 15 τελάρα, που σημαίνει 45 ευρώ μεροκάματο, δηλαδή για πενθήμερη εργασία είναι 1000 ή 1200 ευρώ! Ενώ, λοιπόν, οι Έλληνες επιλέγουν την δουλειά του ντελίβερι ή απλά… τίποτε, κάποιοι εργάτες ειδικά από την Αλβανία παίρνουν φίλους τους ή μέλη της οικογένειάς τους και «χτυπάνε» τα χωράφια σε συνεκμετάλλευση, όχι πλέον με τον παλιό «μισακό» τρόπο, δηλαδή με μοιρασιά 50%-50%. Συχνά με ποσοστό 60%-40% ή και 70%-30% υπέρ τους!

Με άλλα λόγια, κάποιοι άξιοι άνθρωποι που αντέχουν την δουλειά, μπορούν (αν υπάρχει μεγάλη περιουσία και πολλές ρίζες ελιές) να βγάζουν σε έναν μήνα και 10.000 ευρώ ή σχεδόν 400 ευρώ την ημέρα! Κι όλα αυτά ενώ και η τιμή της βρώσιμης ελιάς φέτος είναι πολύ καλή αλλά και το ελαιόλαδο πιάνει πολύ καλές τιμές.

«Υπάρχουν προγράμματα για να παίρνεις και την ανεργία»
Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ότι ένα μεγάλο κομμάτι ανθρώπων που δεν είναι κατ’ επάγγελμα αγρότες επιδοτούνται για καλλιέργειες με τις οποίες δεν ασχολούνται ή επιδοτούνται από τους υπόλοιπους φορολογούμενους ενώ συμπληρώνουν το εισόδημά τους από οποιαδήποτε άλλη μεταπρατική ασχολία εκτός από την αγροτική!

Featured Image

Ποιες «μισακές» ελιές; 60% ή 70% για τους εργάτες!

Ο Σάββας Βλάχος

Όπως εξηγεί ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας κ΄ Κτηνιατρικής της Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, Σάββας Βλάχος το ακόμη πιο περίεργο της υπόθεσης είναι ότι αν ήθελαν κάποιοι Έλληνες της ευρύτερης περιοχής θα μπορούσαν να έχουν διπλό εισόδημα. «Πλέον δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον να παίρνει το επίδομα ανεργίας του αλλά και να δουλεύει σε εποχική εργασία, παίρνοντας και το εργόσημό του. Όπως υπάρχουν σοβαρές βοήθειες από το κράτος για όποιον είναι νέος κι έχει μια αγροτική περιουσία και θέλει να την εκμεταλλευτεί. Όμως το πρόβλημα δεν είναι τόσο το επίδομα ανεργίας, δεν το παίρνουν και τόσοι πολλοί.

Το πρόβλημα είναι το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα που καθιέρωσε μια “επιδοματική λογική”, μαζί με όλα τα άλλα που έχουν προκύψει. Δεν πρέπει να κατηγορεί κανείς τους ξένους εργάτες, ειδικά τους Αλβανούς που έχουν χρόνια στην Ελλάδα, βρίσκουν ένα κενό, δουλεύουν σκληρά κι αμείβονται. Το γεγονός ότι πλέον θέτουν εκείνοι τους όρους για ωράριο ή αμοιβές έχει να κάνει με το τι ξέρουν και τι μπορούν να κάνουν οι ιδιοκτήτες. Ειδικά για την ελιά του λαδιού πολλοί σκέφτονται ότι προκειμένου να μείνουν τα δέντρα αμάζευτα, μια συμφωνία 40%-60% υπέρ του εργάτη είναι προτιμότερη», επισημαίνει.

Να σημειωθεί ότι το πρόβλημα μόνο χειρότερο θα γίνει και δεν θα καλυτερέψει. Ο αγροτικός πληθυσμός της Ελλάδας γερνάει ολοένα και περισσότερο. Στην Ελλάδα τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με την παραγωγή είναι σε μεγάλο ποσοστό υπερήλικες: Μόλις ένα 6% των αγροτών είναι ηλικίας κάτω των 35 ετών. Το 15% των αγροτών είναι από 35 μέχρι 44 χρόνων, το 24% είναι από 45 μέχρι 54 ετών, το 25% από 55 μέχρι 64 χρόνων και το 32% άνω των 65 ετών».

Υπολογίζεται ότι περίπου 3,5 εκατ. αγρότες στην Ε.Ε. είναι μεγαλύτεροι των 65 ετών. Αν αποχωρούσαν, θα απελευθερώνονταν 200 εκατ. στρέμματα αγροτικής γης για νέους αγρότες αφού σε κάθε νέο αγρότη αντιστοιχούν 2,5 ηλικιωμένοι αγρότες. Αυτό θέλει συγκεκριμένη πολιτική και κυρίως να μην παίρνουν καμία επιδότηση όσοι δεν ασχολούνται οι ίδιοι με τα χωράφια τους. Αν όμως γινόταν αυτή η μετάβαση, ποιος θα απέμενε να καλλιεργεί και να ζει στα σημερινά χωριά της Αιτωλοακαρνανίας;

Συμφωνία της Ελλάδας με την Αίγυπτο για 5.000 εργάτες γης
Στην αρμόδια επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής εισήχθη χθες το νομοσχέδιο για τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου σχετικά με την απασχόληση εργαζομένων στον αγροτικό τομέα.

Σύμφωνα με πηγές του ΥΠΕΞ, η αξιοποίηση πέντε χιλιάδων εργατών ετησίως έρχεται να ικανοποιήσει ένα πάγιο αίτημα της ελληνικής περιφέρειας, που ζητά διαρκώς περισσότερα εργατικά χέρια, ενώ μπορεί να αποτελέσει “οδηγό” για μελλοντικές συμφωνίες της χώρας μας, αλλά και της ΕΕ συνολικά με τρίτες χώρες για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης.

Αξίζει επιπλέον να σημειωθεί ότι μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου η χώρα μας δημιουργεί για πρώτη φορά προϋποθέσεις νόμιμης μετανάστευσης μέσα από μια διακρατική συμφωνία.

Γιάννης Συμψηρής – Εφημερίδα “Συνείδηση”