Παρέμβαση Βουλευτών Νέας Αριστεράς στη Βουλή για «ομηρία» αγροτών από την αθέμιτη πρακτική των ανοιχτών τιμών.
Ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων για το φαινόμενο των ανοιχτών τιμών, που αποτελεί μία από τις πιο αθέμιτες εμπορικές πρακτικές από πλευράς εμπόρων, και σε βάρος των παραγωγών που δέχονται εκβιαστικές πιέσεις, κατέθεσαν 4 Βουλευτές της Νέας Αριστεράς, με πρωτοβουλία του αρμόδιου Τομεάρχη Αγροτικών, Βουλευτή Ξάνθης, Ζεϊμπέκ Χουσεΐν.
Πρόκειται για μια πρακτική που – στην κυριολεξία εκβιαστικά – αναγκάζει τους παραγωγούς να παραδώσουν την παραγωγή τους, χωρίς να υπάρχει εμπορική συμφωνία για το ύψος της τιμής που θα λάβουν, αλλά λαμβάνοντας μια «υποσχετική», για διαμόρφωση της τιμής στο τέλος της συγκομιδής.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα χιλιάδες παραγωγοί να παραμένουν απροστάτευτοι, κυριολεκτικά «στον αέρα», με το θέμα των ανοιχτών τιμών να παραμένει άλυτο σε αρκετές καλλιέργειες, την τιμή πώλησης των προϊόντων άγνωστη, και την αποπληρωμή των αγροτών να λαμβάνει χώρα ακόμη και έναν (1) χρόνο μετά.
Όλα τα παραπάνω συντελούν στο να διαμορφώνεται ένα κλίμα εκβιασμών και οικονομικής ασφυξίας σε βάρος των αγροτών και των μικρών παραγωγών-προμηθευτών, οι οποίοι παραμένουν μέχρι και σήμερα απροστάτευτοι, καθώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επέλεξε να εφαρμόσει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2019/633 σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στις σχέσεις μεταξύ επιχειρήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (Νόμος 4792/2021, ΦΕΚ Α 54/09.04.2021), στην ελάχιστη δυνατή βάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, στα δύο χρόνια λειτουργίας της, έχει ασχοληθεί με μόλις τέσσερις (4) περιπτώσεις καταγγελιών, χωρίς μάλιστα να έχει εκδώσει κάποιο αποτέλεσμα μέχρι σήμερα.
Με βάση όλα τα παραπάνω οι Βουλευτές της Νέας Αριστεράς, απευθύνουν στον αρμόδιο Υπουργό τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Προτίθεσθε να αυστηροποιήσετε το νομοθετικό πλαίσιο για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και ιδίως για το φαινόμενο των «ανοιχτών τιμών»;
2. Σε ποιες ενέργειες προτίθεσθε να προβείτε για την καταπολέμηση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών εις βάρος των παραγωγών και ειδικά του φαινομένου των «ανοιχτών τιμών»;
3. Σε ποια μέτρα προτίθεσθε να προβείτε ώστε να αυξηθεί η διαπραγματευτική δύναμη των παραγωγών;
4. Είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να καταστήσει νομοθετικά υποχρεωτική την συνεκτίμηση του κόστους παραγωγής στη διαμόρφωση των τιμών παραγωγού εισάγοντας το κόστος παραγωγής ως «ελάχιστο στοιχείο βάσης» στις συμβάσεις παραγωγού και µεταποιητή, όπως έχουν πράξει άλλα Ευρωπαϊκά Κράτη (όπως, μεταξύ άλλων, η Γαλλία και η Ισπανία), που σήμερα μάλιστα αυστηροποιούν έτι περαιτέρω την εναρμόνισή τους με την Οδηγία 2019/633;
5. Προτίθεσθε και πως να προβείτε στη στήριξη του θεσμού των Δημοπρατηρίων Αγροτικών Προϊόντων, που όπως δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία συμβάλλει στη μείωση της ψαλίδας τιμών παραγωγού και καταναλωτή και παράλληλα καταπολεμά το φαινόμενο των ανοιχτών τιμών;
