Μια ακόμη παρέμβαση του γνωστού Βασίλη Έξαρχου Γεωπόνου Α.Π.Θ., Υποψήφιου Διδάκτωρα Εδαφολογίας, αυτή την φορά για ένα από τα 17 «απαραίτητα» στοιχεία που χρειάζεται το ακτινίδιο τόσο για το μέγεθος όσο και για την ποιότητα του καρπού που ονομάζεται Ασβέστιο.
Το Ασβέστιο προσλαμβάνεται από το ακτινίδιο ως δισθενές κατιόν (Ca++), συμμετέχει στις κυτταρικές διαιρέσεις του Ακτινίδιου, δηλαδή στην αύξηση του φυτού αλλά και του καρπού, αλλά επίσης διασφαλίζει την ανατομική ακεραιότητα και φυσιολογική λειτουργία των μεμβρανών (των κυττάρων) και του κυτταρικού τοιχώματος λειτουργία «Υψίστης» σημασίας για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καρπού του Ακτινίδιου και την διατηρισημότητα του στα ψυγεία. Μια μέση παραγωγή σε Ακτινίδια (π.χ. 3 τόνους το στρέμμα) χρειάζεται περίπου 21 μονάδες Ασβεστίου ίση δηλαδή με τις απαιτήσεις που έχει το φυτό σε Άζωτο!!!!(Αυτό δεν συμβαίνει συχνά στα καλλιεργούμενα φυτά).
Και λίγο πιο κάτω από τις απαιτήσεις που έχει το Ακτινίδιο για το υπ΄ αριθμόν ένα θρεπτικό πού λέγεται Κάλιο. Τα περισσότερα Ελληνικά εδάφη που καλλιεργείται το Ακτινίδιο έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε Ανθρακικό Ασβέστιο (άρα και Ασβεστίου )το οποίο ως γνωστό είναι και από τις βασικές αιτίες πού έχουμε υψηλά (Αλκαλικά) pH. Όμως ο δείκτης που υποδηλώνει το πώς θα διαχειριστούμε το Ασβέστιο στο Ακτινίδιο και τι ποσότητα θα εφαρμόσουμε είναι η Εδαφολογική ανάλυση και πιο συγκεκριμένα η εξέταση που μας λέει πόσο είναι το «διαθέσιμο» για το φυτό ασβέστιο στο έδαφος που πρέπει για να είμαστε εφησυχασμένοι να ξεπερνάει τα 2500 ppm.
Και εδώ δυστυχώς οι Έλληνες Ακτινιδιοπαραγωγοί διαχειρίζονται την τόσο σημαντική αυτή υπόθεση, πρόχειρα, με το «μάτι», δεν ακολουθούν τις εδαφολογικές αναλύσεις και τη φυλοδιαγνωστική, αλλά εφαρμόζουν Ασβέστιο με το πώς το εφαρμόζει ένας άλλος παραγωγός στον Πυργετό ή στην Καβάλα!!!
Έτσι, με βάση την Εδαφολογική και φιλοδιαγνωστική ανάλυση η οποία θα μας υποδείξει την ποσότητα που θα εφαρμόσουν ο κ. Έξαρχος προτείνει:
1) Τακτικές υδρολιπάνσεις (πολλές φορές και από λίγο) με Νιτρικό Ασβέστιο «αυστηρώς» την περίοδο αρχές Ιουνίου -Αρχές Ιούλιου, διότι είναι η περίοδος που ο καρπός προσλαμβάνει από το έδαφος μέσω του αγγειακού συστήματος του φυτού Ασβέστιο, γιατί μέχρι αρχές Ιουλίου διαπνέει ο καρπός… μετά σταματάει εντελώς… οπότε δεν μπορεί να πάει το Ασβέστιο στον καρπό μέσω του ρεύματος της Διαπνοής, δηλαδή όσο Ασβέστιο και να βάλετε μετά πάει χαμένο, ίσως να δημιουργήσει και πρόβλημα λόγου του ανταγωνισμού που μπορεί να κάνει το Ασβέστιο στο Κάλιο…
2) Την περίοδο επίσης αυτή που προαναφέραμε, δηλ. αρχές Ιουνίου -αρχές Ιούλιου, κάνουμε Διαφυλλικές Λιπάνσεις με Χλωριούχο Ασβέστιο διότι το Χλώριο εκτός από το Ασβέστιο που έχει το σκεύασμα αυτό κάνει ήπια απολυμαντική δράση στους μύκητες και τα βακτήρια αλλά παράλληλα τροφοδοτεί το φυτό με το χλώριο στοιχείο πολύ σημαντικό για το Ακτινίδιο…
Άρα με χρήση Χλωριούχου Ασβεστίου πετυχαίνουμε την συμπληρωματική,(η βασική είναι όπως προηγουμένως είπαμε, γίνεται με υδρολίπανση από το έδαφος), τροφοδοσία με Ασβέστιο, Χλώριου και έχουμε ήπια απολυμαντική δράση!!!
Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι το Ασβέστιο στο εσωτερικό του φυτού είναι σχετικά ΔΥΣΚΙΝΗΤΟ στοιχείο για αυτό και δεν πάει εύκολα από τα φύλλα στον καρπό και γι αυτό τα συμπτώματα της έλλειψης εμφανίζονται στα νεαρά φύλλα…
Στην φωτογραφία βλέπετε την συνάντηση της «παλιάς» και της «νέας» γενιάς Γεωπόνων με σκοπό πάντα την ανταλλαγή γνώσεων πάνω στην καλλιέργεια…
Το σημείο είναι ιστορικό, στη Ν. Έφεσσο Πιερίας εκεί δίπλα, όπου το έτος 1973 πρωτοφυτεύτηκαν τα πρώτα ακτινίδια στην Ελλάδα, με πρωτοβουλίας του αείμνηστου τότε Γεωπόνου Αναστασίου Μίχου. Πιο συγκεκριμένα στην φωτογραφία είναι ο κ. Βασίλης Έξαρχος στο κτήμα ακτινιδίων του κ. Τάσου Καλαιτζίδη, μάχιμου γεωπόνου ο οποίος την δεκαετία του ογδόντα και του ενενήντα, διατηρούσε ένα πετυχημένο κατάστημα γεωργικών εφοδίων αλλά συνάμα ήταν και είναι, ένας άριστος Ακτινιδιοπαραγωγός.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ
