Πριν από δέκα χρόνια έψαξε, διάβασε, ρώτησε και έμαθε για τη μελισσοκομία και τα μελίσσια η Μαρία Ασημακοπούλου, που ζει και δραστηριοποιείται σε ένα ορεινό χωριό των Καλαβρύτων.
Η Μαρία Αποστολοπούλου είναι από τις περιπτώσεις εκείνες των νέων ανθρώπων που κατάφεραν να κάνουν το χόμπυ τους… επάγγελμα. Έτσι, ζώντας σε ένα ορεινό, ήσυχο και καθαρό χωριό στα Καλάβρυτα κάνει τη δική της προσπάθεια, ούσα σήμερα επαγγελματίας μελισσοκόμος. Η Μαρία μίλησε στο Agronewsbomb για το ξεκίνημά της, την μετέπειτα πορεία της, αλλά και τα σχέδιά της.
“Την μελισσοκομία την ξεκίνησα αποκλειστικά για χόμπυ. Διάβασα άρθρα μελισσοκομικά, πριν 10 χρόνια, θέλησα να το μελετήσω, το έψαξα για ένα εξάμηνο και έμαθα θεωρητικά κάποια πράγματα. Δεν έχω παρακολουθήσει κάποιο σεμινάριο αν και θα ήθελα, όμως νομίζω ότι η μέλισσα είναι σαν τα μαθηματικά, δηλαδή, ποτέ δεν θα τα ξέρεις όλα. Είχα λοιπόν περιέργεια να δω αν ισχύουν και στην πράξη. Έτσι αγόρασα τρία μελίσσια. Ήταν τότε 15 Μάη σε εποχή ανθοφορίας. Ξέροντας μόνο ό,τι διάβασα, προσπάθησα να ανοίξω τα μελίσσια, να δω τη βασίλισσα, να δω τις εργάτριες, τον κηφήνα… Κάπως έτσι μπορώ να πως πως κατάφερα και… κόλλησα. Μάη με Σεπτέμβρη πήρα το πρώτο μέλι και έκανα 6 τα μελίσσια. Ήθελα να τα αυξήσω κι άλλο και τώρα έχω 150 μελίσσια. Στην πορεία έκανα λάθη αλλά σήμερα μπορώ να πω πως θα κάνω κι άλλη αύξηση στα μελίσσια.
Τώρα η παραγωγή δεν είναι ποτέ στάνταρ
Σε σχέση με την παραγωγή η κα Αασημακοπούλου μας λέει πως δεν είναι ποτέ στάνταρ και εξαρτάται από την ανθοφορία που θα επιλέξεις και πόσο καλά θα πάει, είναι θέμα καιρού και δυναμικότητας μελισσιού. “Μπορεί σε μια καλή χρονιά να πιάσεις και 30 κιλά το μελίσσι, μπορεί να μην πάρει και τίποτα”, εξηγεί και προσθέτει: “Δεν έχω μόνιμο μέρος, ασκώ νομαδική μελισσοκομία με σκοπό να έχω περισσότερη απόδοση και ποικιλία μελιού. Έχω έλατο λόγω Ερύμανθου και Χελμού. Γενικά στοχεύω στο έλατο. Από κει και πέρα πάω βελανιδιές, υπάρχουν δρυς, αλλά πάω στη Φολόη που είναι πιο μεγάλο και έχω ελπίδες μεγάλης παραγωγής. Επίσης συλλέγω μέλι δάσους από την περιοχή μου, από αυτοφυή φυτά. Παράγω ανθόμελο που μπορεί να είναι και ανάκατο. Στο τέλος του καλοκαιριού μπορεί να πάρω ανθόμελο…”.
“Δεν είναι πρώτης ανάγκης το μέλι και αυτό μας δυσκολεύει”
Το μέλι δεν είναι πρώτης ανάγκη, μας λέει και αυτό είναι δύσκολο κομμάτι. “Δεν μπορώ να πουλήσω με ευκολία γιατί δεν είναι πρώτης ανάγκης προϊόν, όπως π.χ. το κρέας. Σε αυτό το κομμάτι επειδή το μέλι είναι εξαιρετικό και υγιεινό προϊόν και με τιμές που βιώνουμε τολμώ να πω ότι είναι είδος πολυτελείας για κάποιους. Και για μας όμως, τους παραγωγούς, είναι δύσκολα, υπάρχει κόστος μεγάλο”, σημειώνει, για να προσθέσει: “Tώρα προσπαθώ να δίνω λιανική το μέλι γιατί δεν έχω και τόσα πολλά μελίσσια, αλλά θα τα μεγαλώσω κι άλλο. Για μένα σαν παραγωγός στη λιανική πουλάω από 10 έως 14 ευρώ το κιλό, τρία-τέσσερα είδη μελιού. Προσπαθώ και μέσω facebook και μέσω της ομάδας καταναλωτών – παραγωγών να πουλάω. Στόχευσή μου παραμένει να πουλάω καλύτερα λιγότερο και ποιοτικό, παρά… δεύτερης ποιότητας μέλι και περισσότερο”.
“Μας πέταξαν εκτός προγράμματος νέων γεωργών”
Στη συνέχεια η κα Ασημακοπούλου αναφέρεται στα προγράμματα του ΥπΑΑΤ. “Δεν έχω μπει σε κάποιο πρόγραμμα, πέρα από το πρόγραμμα αντικατάστασης. Κάποια στιγμή προσπάθησα να μπω στο πρόγραμμα νέων, αλλά δεν τα κατάφερα γιατί μας είπαν ότι έπρεπε να μην… έχω από πριν μελίσσια για να ενταχτώ, πράγμα περίεργο”, καταλήγει η κα Ασημακοπούλου που ασκεί 100% νομαδική μελισσοκομία.
Newsroom Agronewsbomb
