Ένα από τα καυτά ζητήματα για το νέο ένοικο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, αποτελεί το ζήτημα του ΕΛΓΑ.
Ο ίδιος ο Λευτέρης Αυγενάκης προανήγγειλε αλλαγές στον ΕΛΓΑ, από το βήμα της βουλής, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις, όμως το μόνο δεδομένο είναι πως χρειάζονται δομικές τροποποιήσεις, ούτως ώστε να μην αδικούνται οι παραγωγοί από τις αποζημιώσεις.
Ένα σημείο που πρέπει απαραίτητα να εστιάσει το ΥπΑΑΤ -πέραν από τις αλλαγές προσώπων που έρχονται- είναι αυτό του αναχρονιστικού κανονισμού, ο οποίος δεν μπορεί με την… καμία να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα του καιρού. Έχουμε δει για παράδειγμα αρκετές περιπτώσεις ζημιών τεραστίων μάλιστα διαστάσεων οι οποίες οφείλονται άμεσα ή έμμεσα στον καιρό (γλοιοσπόριο στις ελιές, ζημιές από καύσωνες στο προανθικό στάδιο κ.λπ.). Αυτές οι ζημιές σπάνια αποζημιώθηκαν, αφήνοντας με το παράπονο χιλιάδες οικογένειες.
Ένα άλλο σημείο που χρήζει βελτίωσης είναι του διαχωρισμού των αποζημιώσεων σε φυτικής και ζωικής παραγωγής. Αν θέλει να σπάσει αυγά ο Λ. Αυγενάκης και να μην καταλήγουν στους ίδιους και τους… ίδιους οι αποζημιώσεις, θα πρέπει να κάνει διαχωρισμό στα… ταμεία. Δηλαδή, οι αποζημιώσεις να εξαρτώνται άμεσα με τις εισφορές και να υπάρξει διαχωρισμός φυτικής και ζωικής παραγωγής, γιατί συνήθως οι κτηνοτρόφοι σπάνια αποζημιώνονται.
Αν μάλιστα θέλει να πάει ακόμα παρακάτω ο νέος υπουργός, καλό θα ήταν να κάνει και διαχωρισμό ως προς τις αποζημιώσεις ανάλογα την καλλιέργεια. Δηλαδή να μπει ένας κόφτης στις αποζημιώσεις που μπορεί να πάρει ένα προϊόν (π.χ. ροδάκινο) και να δίνονται οι αποζημιώσεις εν τέλει εντελώς αποδοτικά, όσα δηλαδή εισφέρουν οι ελαιοπαραγωγοί ως κλάδος γενικά, τόσα να μπορούν να πάρουν πίσω σε περίπτωση ζημιάς. Έτσι θα είναι όλα δίκαια και κανείς δεν θα διαμαρτύρεται ή μήπως κάνουμε λάθος;
Newsroom Agronewsbomb
