Oι αγρότες που μίλησαν στο euronews μοιράζονται την αίσθηση ενός μεγάλου μέρους του αγροτικού κόσμου ότι έχουν “ξεχαστεί” και “εγκαταλειφθεί” από τους πολιτικούς και τις αρχές.
Ενώ η ακροδεξιά είχε ισχυρό ρεύμα στις αγροτικές περιοχές της Γαλλίας στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, οι Γάλλοι αγρότες δεν ήταν οι φανατικότεροι υποστηρικτές της.
Ορισμένοι δελεάζονται, αλλά πολλοί αμφιβάλλουν για την ικανότητα της Εθνικής Συσπείρωσης (RN) να τους υπερασπιστεί. Και η ευρωπαϊκή βοήθεια, αν και δημιουργεί γκρίνιες, είναι απαραίτητη για την επιβίωσή τους.
Στην είσοδο του Μπρασλού, ενός χωριού 315 κατοίκων στο νότιο τμήμα της Τουρέν, η πινακίδα που υποδεικνύει το όνομα της κοινότητας είναι ακόμα ανάποδα. Παραμένει ανάποδα από τότε που η οργή των αγροτών «έβαλε φωτιά» στη γαλλική και ευρωπαϊκή ύπαιθρο νωρίτερα φέτος. Ένας τρόπος για να δείξει ότι “περπατάμε με το κεφάλι”, εξηγεί ένας από εκείνους που συμμετείχαν σε αυτή την “ανατροπή ” εδώ και στα γύρω χωριά.
Ο Ματιέ είναι γεωργός. Κληρονόμησε από τον πατέρα του τη διεύθυνση μιας αρκετά μεγάλης φάρμας 270 στρεμμάτων. Είναι ένας από τους δέκα περίπου αγρότες της κοινότητας, ενώ διατηρεί και μια επιχείρηση γεωργικών μηχανημάτων. Είναι μέλος της ένωσης Νέων Αγροτών (JA), η οποία βρίσκεται κοντά στο κύριο αγροτικό συνδικάτο FNSEA. Πολιτικά, ταυτίζεται με την Εθνική Συσπείρωση (RN) της Μαρίν Λεπέν και του Ζορντάν Μπαρντελά.
Ψήφισε ακροδεξιά στις 9 Ιουνίου. Στηλιτεύει το γεγονός ότι δεν υπόκεινται όλοι οι Ευρωπαίοι αγρότες στις ίδιες προδιαγραφές, ότι ορισμένα χημικά προϊόντα που απαγορεύονται στη Γαλλία επιτρέπονται στην Ισπανία και ότι τα ουκρανικά πουλερικά, τα οποία υπόκεινται σε ελάχιστους ελέγχους, έχουν εισβάλει στη γαλλική αγορά: “Δεν είμαι κατά των εισαγωγών, υπό την προϋπόθεση ότι το εμπόριο είναι δίκαιο και η επισήμανση είναι διαφανής”, επιμένει.
Η βουλευτής του Μακρόν που… ξέρει να ακούει
Την Κυριακή 30 Ιουνίου, δεν αποκλείει να ψηφίσει την Φαμπιάν Κολμπό, βουλευτή από το στρατόπεδο του Εμανουέλ Μακρόν. Είναι “προσιτή, βρίσκεται συχνά επί τόπου, είναι πολύ δραστήρια και ακούει” τη μικρή ομάδα εργασίας που σχηματίστηκε με άλλους είκοσι περίπου αγρότες για την παρακολούθηση της εφαρμογής των μέτρων που υποσχέθηκε ο Εμανουέλ Μακρόν και η κυβέρνησή του μετά τη χειμερινή κρίση.
Τους υποδέχτηκε στο Παρίσι στο γραφείο της ως βουλευτής και τους συνόδευσε σε μια επίσκεψη στα σχολικά κυλικεία, η τροφοδοσία των οποίων αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Αλλά η απόφαση του Εμανουέλ Μακρόν να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση σταμάτησε όλες τις εργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ελπίζει να επαναληφθούν μετά την προεκλογική περίοδο.
Ενώ λέει ότι είναι κατά του “Μακρονισμού”, ο ίδιος εξηγεί: “Αν ψηφίσω με βάση τις ιδέες μου, ψηφίζω Εθνική Συσπείρωση. Αλλά αν θέλω να υπερασπιστώ το επάγγελμά μου, ψηφίζω τον Μακρόν. Η σημερινή κυβέρνηση ικανοποίησε τα αιτήματά μας”. Από την άλλη πλευρά, αμφιβάλλει για την ικανότητα του υποψηφίου της Εθνικής Συσπείρωσης, τον οποίο δεν γνωρίζει, να ακούσει και να υπερασπιστεί τους αγρότες.
Ο Mατιέ δεν έχει ξεχάσει ότι η ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID) στην οποία ανήκει η Εθνική Συσπείρωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με τη Νέα Ζηλανδία. Οι 15 Γάλλοι ευρωβουλευτές της Εθνικής Συσπείρωσης ψήφισαν κατά, αλλά αυτό δημιούργησε αμφιβολίες.
Επιπλέον, ο τοπικός υποψήφιος της Εθνικής Συσπείρωσης δεν διοργανώνει καμία δημόσια συγκέντρωση στην περιοχή και το αγροτικό πρόγραμμα της Εθνικής Συσπείρωσης αναφέρεται ελάχιστα. “Ψηφίζουμε κάποιον που νιώθουμε κοντά μας, κάποιον με τον οποίο μπορούμε να μιλήσουμε”, εξηγεί.
Στις ευρωεκλογές, σε όλες τις αγροτικές περιοχές της Γαλλίας, η Εθνική Συσπείρωση έφτασε κοντά στο 40%, πάνω από 8 μονάδες υψηλότερα από το σύνολο της χώρας. Στο Μπρασλού, η Εθνική Συσπείρωση έλαβε 25,4% των ψήφων στις 9 Ιουνίου και το κόμμα του οποίου ηγείται η ανιψιά της Μαρίν Λεπέν, η Μαριόν Μαρεσάλ, 7,5%. Αυτό σημαίνει 32,9% για την ακροδεξιά, ελαφρώς χαμηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο (36,8%).
Η Ευρώπη, ένα αναγκαίο κακό
Η αγροτική ψήφος δεν είναι η ψήφος των αγροτών. Και το “βάρος” των αγροτών στον πληθυσμό μειώνεται σταθερά. Ιστορικά, η πλειοψηφία των αγροτών ψηφίζει την παραδοσιακή δεξιά, όχι την ακροδεξιά. Στις ευρωεκλογές, έδωσαν το 26% των ψήφων τους στην Εθνική Συσπείρωση, ποσοστό χαμηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο.
Στο Μπρασλού, ο Σιλβέν, ο οποίος καλλιεργεί βιολογικά δημητριακά σε 150 εκτάρια από το 2012, δεν πήγε στις κάλπες στις 9 Ιουνίου, όπως το 49% των Γάλλων ψηφοφόρων. Ο καταστροφικός ανοιξιάτικος καιρός δεν του έδωσε τον χρόνο. Έπρεπε να σπείρει για να προλάβει. Για τις βουλευτικές εκλογές, δεν είναι σίγουρος για τίποτα.
Παραδέχεται ότι χωρίς την ευρωπαϊκή βοήθεια, θα έπρεπε να σταματήσει τη γεωργία. Αλλά αν “οι τιμές αντανακλούσαν το κόστος παραγωγής μας, δεν θα χρειαζόμασταν αυτή την ενίσχυση. Πρέπει να μπορούμε να ζούμε από το εμπόριό μας. Θέλω να υπερασπιστώ το εισόδημά μου”.
Βιοκαλλιεργητής, αλλά όχι οικολόγος
Λίγο πιο πέρα, η Μαγκαλί και ο σύζυγός της, βιοκαλλιεργητές εδώ και τρεις γενιές, προσπαθούν να διατηρήσουν μια διαφοροποιημένη παραγωγή σε 137 εκτάρια: δημητριακά (σιτάρι, λινάρι, ηλίανθος, κεχρί κ.λπ.), χοίροι ημι-ελεύθερης βοσκής, νεαρά βοοειδή κ.λπ. μερικά από τα οποία πωλούν απευθείας. Απασχολούν δύο άτομα.
Η Mαγκαλί συμφωνεί ότι το αγροτικό εισόδημα ήταν το πραγματικό πρόβλημα κατά τη διάρκεια της κρίσης στις αρχές του έτους. “Η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι απλώς μια αποζημίωση για το γεγονός ότι πουλάμε με ζημία. Και η Γαλλία προσθέτει περιορισμούς, όπως οι δορυφορικές υπερπτήσεις πάνω από τις βιολογικές καλλιέργειες για την παρακολούθησή τους. Χρειάζεται ένα smartphone τελευταίας τεχνολογίας για να συνδεθείς με μια ειδική εφαρμογή. Ο Εμανουέλ Μακρόν πιστεύει ότι η ψηφιακή τεχνολογία θα σώσει τη γεωργία”, διαμαρτύρεται. Είναι πεπεισμένη ότι η παραδοσιακή συμβατική γεωργία, που βασίζεται στα χημικά λιπάσματα, θα εξαφανιστεί τελικά από μόνη της.
Οι “ξεχασμένοι” στις αγροτικές περιοχές
Χωρίς να λέει ποιον θα ψηφίσει, αποκλείει να ψηφίσει τους οικολόγους, οι οποίοι είναι πολύ δογματικοί στα μάτια της – όταν αντιτίθενται στο όργωμα, για παράδειγμα. Πιστεύει ότι “ο φόβος της Εθνικής Συσπείρωσης δεν είναι ο δρόμος προς τα εμπρός” .
Πέρα από τη δουλειά τους, οι αγρότες που συναντήσαμε μοιράζονται την αίσθηση μεγάλου μέρους του αγροτικού κόσμου ότι έχουν “ξεχαστεί”, “εγκαταλειφθεί” από τους πολιτικούς και τις αρχές.
Εγκατάλειψη των δημόσιων υπηρεσιών, απρόσιτα επιδόματα πρόνοιας λόγω των εισοδημάτων που εξακολουθούν να είναι πάνω από το ελάχιστο… Και φοβούνται την ανασφάλεια και τη μετανάστευση που βιώνουν μόνο μέσω της τηλεόρασης.
Πηγή: euronews