Μια νέα παρέμβαση του γνωστού συντοπίτη μας, Βασίλη Έξαρχου Γεωπόνου-Msc– Υποψήφιου Διδάκτορα Εδαφολογίας, αυτή την φορά για τα χόρτα (ζιζάνια) σε κτήματα Ακτινίδιων και την χρήση ζιζανιοκτόνων.
Σύμφωνα με τον Έξαρχο τα χόρτα στην καλλιέργεια της ακτινιδιάς είναι πολύτιμοι «φίλοι» μας εάν εξαιρέσουμε μόνο την περίπτωση που είχαμε πει στο προηγούμενο άρθρο όπου τα χόρτα ευνοούν την πτώση της θερμοκρασίας οπότε και την ζημιά στην περίπτωση του παγετού (όπου πλέον για φέτος έχουμε τελειώσει με το θέμα αυτό) και επίσης δημιουργούμε ανταγωνισμό που δημιουργούνε στο φυτό της ακτινιδιάς σε νερό και θρεπτικά συστατικά.
Τα πλεονεκτήματα που έχουμε από τα χόρτα (ζιζάνια) σε κτήματα ακτινίδιων είναι τα εξής:
1) Δημιουργία μικροκλίματος στο κτήμα μέσω της διαπνοής του φυτού, της μειωμένης ακτινοβολίας του ηλίου που φτάνει στο έδαφος ειδικά το καλοκαίρι και ειδικά σε κτήματα που είναι σε διαμόρφωση ημικρεβατίνας όπου η θερμοκρασία πέφτει περίπου 3 βαθμούς πολύ σημαντικό για να μην πάθει το φυτό «υδατικό» stress από τους όλο και αυξανόμενος καλοκαιρινούς καύσωνες.
2) Τα χόρτα ειδικά τα βαθύρριζα δημιουργούν δομή (συσσωμάτωση) στο έδαφος μέσω της διαδικασίας απορρόφησης του νερού, και όταν αυτά πεθαίνουν η ρίζα τους που σαπίσει αφήνει στο έδαφος «Βιοπόρους» γεγονός υψίστης σημασίας για την στράγγιση του κτήματος και την οξυγόνωση της ρίζας του ακτινίδιου.
3) Όταν κόβουμε τα χόρτα ουσιαστικά κάνουμε ένα είδος «χλώρας» λίπανσης και ουσιαστικά αυξάνουμε έτσι την οργανική ουσία στο έδαφος με ότι αυτό συνεπάγεται και με αυτό τον τρόπο επιστρέφουνε τα ανόργανα θρεπτικά στοιχεία που πήρανε από το έδαφος τα χόρτα αυτή την φορά μέσα σε οργανικό μόριο (Χηλικό) με τεράστια αγρονομική αξία για την θρέψη του φυτού της Ακτινιδιάς.
4) Η ύπαρξη των χόρτων μειώνει την εξάτμιση του νερού από το έδαφος διότι το έδαφος σκιάζεται.
5) Όταν υπάρχουν χόρτα μειώνεται το «ταράτσωμα» (κρουστά)του εδάφους και κατά συνέπεια οι καταστροφικές ενέργειες της διάβρωσης.
Τέλος ο κ. Έξαρχος μας ενημερώνει ότι η καλύτερη διαχείριση είναι η εξής:
1) Στον διάδρομο κούρεμα (π.χ. με καταστροφέα )όταν αυτά μεγαλώσουν αρκετά
2) Επί της σειράς χρήση μεσινέζας (προσεκτικά για να μην πληγώσουμε το φυτό)
3) Κοντά στο φυτό ξεβοτάνισμα (με τα χέρια). Ο κ. Έξαρχος προτείνει έτσι «Αειφορική» διαχείριση με μειωμένη όσο είναι εφικτό την Χρήση Ζιζανιοκτόνων.
Το Ακτινίδιο δεν είναι σαν τα άλλα τα φυτά γιατί αυτό απαγορεύεται ΠΑΝΤΕΛΩΣ η χρήση ζιζανιοκτόνων στα νεαρά ακτινίδια ειδικά έως την ηλικία των τεσσάρων ετών. Πολλά νεαρά κτήματα ακτινίδιων δεν μπορούνε να «ξεκινήσουν» από την χρήση ειδικά των διασυστηματικών ζιζανιοκτόνων τα οποία δημιουργούν μερική τοξικότητα που σε μερικές περιπτώσεις ο παραγωγός δεν μπορεί να καταλάβει γιατί δεν αναπτύσσονται καλά τα φυτά του. Πρέπει να ακολουθήσουμε το μοντέλο των Ν. Ζηλανδών οι οποίοι σπέρνουν γκαζόν στους διαδρόμους ….
Ο κ. Έξαρχος έχει σπείρει στους διαδρόμους «πιλοτικά» σε αρκετά κτήματα Ακτινίδιων Τριφυλλάκι ποικιλίας που αναπτύσσεται αργά με πολύ καλά αποτελέσματα…
Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε τον κ. Βασίλη Έξαρχο με την γνωστή γεωπόνο της μέσης εκπαίδευσης την κ. Έλενα Σαρρή Ρουκά και τον επίσης γνωστό Ομότιμο καθηγητή Ζιζανιολογίας Δρ. Ηλία Ελευθεροχωρινό τον οποίο ο κ. Έξαρχος τακτικά συμβουλεύεται.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ
