Τις περασμένες ημέρες είχα ένα πρόβλημα υγείας, που εύχομαι να περάσει (αφήνοντάς μου αλώβητο), και είχα την ευκαιρία να ξανασκεφθώ μερικές από τις επιλογές σε σχέση με το σχεδιαζόμενο συνέδριο «ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, 15-16 Νοε 2025, Καταχάς).

Με την ευρεία έννοια του όρου αγρότης, περιλαμβάνονται όλοι οι κάτοικοι της υπαίθρου, που ζουν εκεί, που εξαρτώνται από την ζωή του συγκεκριμένου τόπου, που πιστεύουν ότι έχουν κοινό μέλλον. Έτσι αγρότης είναι κυρίως ο γεωργός, που ζει εκεί (διότι υπάρχουν και οι γαιοκτήμονες που ζουν στο «κολωνάκι»), ο κτηνοτρόφος, που ζει δίπλα στις κτηνοτροφικές του εγκαταστάσεις, ο ψαράς και ο δασοκόμος, αλλά και ο παπάς του χωριού, ο ταξιτζής (περιστασιακός), ο δάσκαλος που ζει και μισθοδοτείται εκεί κλπ.

Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι ο τόπος έχει τα τρία κύρια χαρακτηριστικά: (1) κοινά γεωγραφικά χαρακτηριστικά (ένα βουνό, μια κοιλάδα, μια λίμνη, ένα νησί κλπ), (2) κοινά πολιτιστικά χαρακτηριστικά και (3) πίστη των συγκατοίκων ότι έχουν κοινό μέλλον, και ενδιαφέρονται όλοι για αυτό.

Ένας εξαιρετικός συνάνθρωπος, που μισθοδοτείται από ένα εξωχώριο κέντρο εξουσίας (έξω από τον συγκεκριμένο τόπο) ΔΕΝ μπορεί να συμβάλει στην Τοπική Ανάπτυξη, διότι απλά δεν έχει κοινό μέλλον. Εάν ο τόπος χρεωκοπήσει ο ίδιος/α δεν θα πάθει κάτι σημαντικό, καθόσον το κέντρο που τον χρηματοδοτεί βρίσκεται εκτός του τόπου. Ένας δημοδιδάσκαλος που θα πληρώνονταν για τις υπηρεσίες του από τον Δήμο θα ήταν κομμάτι του τόπου, διότι το μέλλον του θα εξαρτιόταν από την επιβίωση της κοινότητας.

Ένας δάσκαλος (πχ), εξαιρετικός επιστήμονας, που μισθοδοτείται από κάποιο Υπουργείο και λογοδοτεί σε αυτό (ή και δεν λογοδοτεί-αξιολογείται καθόλου) είναι διαλυτικό στοιχείο στην προσπάθεια για τοπική ευημερία, εξ ορισμού. Εάν μάλιστα κατοικεί με επιλογή του/της εκτός τοπικής κοινότητας, δεν συμβάλλει σχεδόν σε τίποτα στην ζωή και ευημερία της κοινότητας.
Ένας καλός άνθρωπος, υπάλληλος μιας πολυεθνικής, που εξαρτάται μισθοδοτικά από ένα έξω-τοπικό κέντρο (πχ ΔΕΗ) είναι εξ ορισμού «διαλυτικό» στοιχείο της προσπάθειας για τοπική ευημερία των κατοίκων της τοπικής κοινότητας.

Το κοινό μέλλον και οι σχέσεις των μελών της τοπικής κοινότητας είναι το σημαντικό. Οι σχέσεις των μελών μιας κοινότητας ενισχύονται και «ζυμώνονται» με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, όπως είναι οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, οι Αθλητικοί Σύλλογοι, οι Εθνικοτοπικοί Σύλλογοι, οι Κοινωνικοί Σύλλογοι, οι Περιβαλλοντικοί Σύλλογοι, οι Μουσικοχορευτικοί Σύλλογοι και γενικότερα κάθε μορφής Σύλλογοι, αλλά ΌΧΙ οι ποικιλώνυμες εταιρείες. Οι εταιρείες (πχ ΑΜΚΕ) είναι δομές της κερδοσκοπικής ιδιωτικής οικονομικής, ακόμα και όταν δεν μοιράζουν οικονομικά κέρδη στους μετόχους, ακόμα και όταν κατ’ ευφημισμό ονομάζονται «μη κερδοσκοπικές» …

Τοπική Ανάπτυξη σήμερα (παλαιότερα την ονομάζαμε Κοινοτική Ανάπτυξη, αλλά μετά την δημιουργία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προσδιορίζεται πιο εύστοχα ως «Τοπική Ανάπτυξη») ονομάζεται η σχεδιασμένη από τους ίδιους τους κατοίκους αλλαγή σε τοπικό επίπεδο που αποβλέπει στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού και μπορεί να υποβοηθηθεί από έναν τοπικό φορέα αλλαγής σε τρόπο ώστε να επιτευχθεί η μεγίστη δυνατή συμμετοχή των κατοίκων τόσο στον προσδιορισμό του περιεχομένου του τοπικού προγράμματος αλλαγής, όσο και στη διαδικασία υλοποίησής του τοπικού προγράμματος.

Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται πολύ ο όρος «ενδογενής ανάπτυξη», η οποία είναι η ευημερία των κατοίκων που ξεκινά από τον τοπικό κοινωνικό χώρο, όπου πραγματοποιείται και στηρίζεται κυρίως σε πόρους που προέρχονται από τον ίδιο τόπο-χώρο. Με αυτήν την έννοια θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την Τοπική Κοινοτική Ανάπτυξη και ως Ενδογενή Ανάπτυξη.
Η σημερινή μεταβιομηχανική κοινωνία, προς την οποία οδηγούμαστε, και οι τεχνολογίες της πληροφορικής, οι οποίες προσδιορίζουν την νέα εποχή, δημιουργούν σήμερα ευνοϊκό περιβάλλον για Τοπική Ανάπτυξη Υπαίθρου.

Σε μια διαδικασία ενεργοποίησης του τοπικού πληθυσμού ΔΕΝ υπάρχει χώρος για επιστημονικές έρευνες, για θεωρίες, για φιλοσοφικές τοποθετήσεις, για ιδέες, για ακαδημαϊκές προσεγγίσεις, για απολογισμούς, για προτάσεις, για αποτύπωση υπάρχουσας κατάστασης, για χαιρετισμούς κλπ κλπ αλλά κυρίως για ανταλλαγή εμπειριών και για παρουσίαση καλών πρακτικών (πετυχημένων ή αποτυχημένων) που έγιναν και έφεραν κάποια αποτελέσματα.

Η βόρεια Πιερία μπορεί να είναι ένας τόπος, υποκείμενο ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, με κύριο χαρακτηριστικό τις υπώρειες των Πιερίων ορέων (η Τοσκάνη της Πιερίας, όπως λέει ο φίλος μου κ Δημήτρης Ρουκάς), περιοχή που δίνει επαρκή τροφή για τους κατοίκους της από τους νεολιθικούς χρόνους, όπως μαρτυρούν οι ανασκαφές.

Η Οργανωτική Επιτροπή αποτελούμενη από τους: κ Παναγιώτη Κουλαουζίδη (6943101070), κ Ευστάθιο Ακριτίδη (6976421794), κα Αγγέλα Κουλαουζίδου (6942292468), κ Δημήτριο Ρουκά (6945370358) & κ Δημήτριο Μιχαηλίδη (6998282382) αναζητεί καλές πρακτικές που εφαρμόσθηκαν και αναζωογόνησαν τα χωριά τους αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα.

Στην προσπάθεια ενημέρωσης των κατοίκων της βόρειας Πιερίας, ανταλλαγής εμπειριών, συζήτησης, εντοπισμού (ισχυρών σημείων της Βόρειας Πιερίας-τοπόσημα), σχεδιασμού της τοπικής ανάπτυξης, δημιουργίας ή αξιοποίησης τοπικής δομής ανάπτυξης, εξεύρεσης πόρων (όχι μόνο οικονομικούς) και υλοποίησης των τοπικών σχεδιασμών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καταχά «Αριστοτέλης» που είχε την πρωτοβουλία, έχει συνδιοργανωτή τον Δήμο Πύδνας-Κολινδρού και την Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας.

Το Συνέδριο ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, 15-16 Νοε 2025, ανακοινώθηκε στο ΑΝΤΑΜΩΜΑ Καταχά, στις 31/8/2024 και στις 30/8/2025 από τον Πρόεδρο της Κοινότητας κ Ευστάθιο Ακριτίδη. Στο φετινό 26ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ Καταχά, το Σάββατο, 30/8/2025 έγινε ευρεία ενημέρωση τραπέζι-τραπέζι για όσους ενδιαφέρθηκαν.

Η Οργανωτική Επιτροπή του Συνεδρίου συνεδριάζει την δεύτερη Δευτέρα κάθε μηνός, με τις αμέσως επόμενες να προβλέπονται στις 8 Σεπ 2025 στις 20.30, στην Βιβλιοθήκη του Καταχά, στις 13 Οκτ 2025 & στις 10 Νοε 2025, που είναι κοντά στην γιορτή του πολιούχου του Καταχά-Αγίου Μηνά.

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382, ΑγροΝέα, AgroBus