“Ακούγοντας καθημερινά τον καθένα να αναθεματίζει. Να βρίζει… να καταριέται…να λέει μαυραγορίτες…να λέει βρήκατε την ευκαιρία να πλουτίσετε και τόσα άλλα ωραία για τους αγρότες και ειδικά τους ελαιοπαραγωγούς…
(Μιας και είναι η εποχή της συγκομιδής της ελιάς) και αφού διάβασα αυτό το ωραίο αφήγημα από κάποιον που έχει 100% δίκιο και όχι μόνο….. γιατί λέει την πικρή αλήθεια που οι περισσότεροι δεν θέλουμε να την ακούμε γιατί έτσι μας χαλάει το αφήγημα κ μας αφαιρεί το δικαίωμα να κουνάμε το δάχτυλο και να κάνουμε την υψηλή κριτική μας….
Γι’ αυτό λοιπόν το δανείζομαι για να το μοιραστώ μαζί σας:
•Το μέσο σπίτι καταναλώνει 40-50 κιλά λάδι κατ’ έτος δηλαδή 400-500 ευρώ με τις φετινές πρωτοφανείς τιμές
Όσο σου στοιχίζει ένα ΣΚ στο βουνό τα Χριστούγεννα, ή ένα γουίκ εντ το Αύγουστο
Όσο σου στοιχίζει μισό κινητό ή τάμπλετ.
Το μέσο αυτοκίνητο όταν το κινείς για την δουλειά σου καταναλώνει 20 -30 λίτρα Χ 2 ευρώ την εβδομάδα Χ 50 βδομάδες Χ 2 ευρώ το λίτρο =2.000 -3000 ευρώ ετησίως.
Το 80 % της τιμής του καυσίμου είναι φόρος αλλά εσύ είσαι πεπεισμένος ότι ο παραγωγός ελαιολάδου είναι αυτός που σε κλέβει και όλα τα άλλα είναι ΟΚ γιατί είναι ο νόμος της αγοράς προσφορά και ζήτηση είναι πλέον ..όπως πχ… το φυσικό αέριο… το πετρέλαιο, η βενζίνη…το γάλα και τόσα άλλα προϊόντα..!
Αλλά εσύ είσαι πρόβατο με Αλτσχάιμερ και ξέχασες ότι επιδοτούσαν να κόψουν τις ελιές, τα αμπέλια , τα δένδρα παραγωγοί, γιατί ξέχασες ότι ήμασταν μια αγροτική χώρα και τώρα τα παιδιά μεγαλώνουν με το όνειρο να γίνουν μοντέλες, μπάρμαν, πόρτα. P.R , ντελιβεράς και όχι αγρότης , μηχανικός, τορναδόρος, οικοδόμος.
Αυτό έλειπε δα τα δικά μας παιδιά να γίνουν βοιδαγρότες, μαστοράντζες, λασπάδες και ότι έχει σχέση με τέχνη και παραγωγή….Και τώρα που ο λασπάς θέλει 100 μεροκάματο, ο μηχανικός 200, ο βοιδαγρότης να πληρωθεί τα κόπια του, έβγαλες την εκδικητική σου μανία επάνω τους γιατί σαν πρόβατο που είσαι μάσησες τον κοινωνικό αυτοματισμό που σε τάισαν.
Διαχρονικά μια οκά λάδι, μιά οκά μέλι, μια οκά τυρί, μιά οκά κρέας λέγαν στα χωριά μας αιώνες τώρα.
Γύρνα στο χωριό σου ψωροφαντασμένε πρωτευουσιάνε, βρες τα κτήματα του πατέρα σου, (όλοι από χωριά είστε κ είμαστε άσχετα που το παίζετε δήθεν Γκάγκαροι Αθηναίοι….) ανάστησέ τα, λίπανέ τα, κλάδεψέ τα, κι όταν (κι αν!) δεις τα αποτελέσματα των κόπων σου στην λίμπα σου μετά μου λες πόσο κάνει το κιλό το λάδι.
Άιντε γιατί παραέγινε σλόγκαν…το “τι ανάγκη έχετε εσείς” και όπως έλεγαν οι παλιοί “αν δεν βρέξεις κωλο ψάρι δεν έχει”.
Το αυτό ισχύει για όλες μα όλες τις δουλειές… γι’ αυτό αφήστε την υψηλή κριτική κ ρίχτε τη μύτη σας μπας κ γευτείτε λίγο αυθεντικό λαδάκι από τις ελιές του παππού σας”.
Δανεισμένο
Πηγή: Στράτος και Χρήστος Σαραντόπουλος/facebook
