Οξυμένα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί του βιομηχανικού ροδάκινου, αφού ενώ έχει ήδη ξεκινήσει η συγκομιδή του δεν έχει καθοριστεί τιμή από τους βιομηχάνους, με αποτέλεσμα να παραδίδουν την παραγωγή τους με ανοιχτές τιμές και χωρίς να γνωρίζουν πόσο και πότε θα πληρωθούν, πρόβλημα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες παραγωγοί αφού το θέμα των ανοιχτών τιμών παραμένει άλυτο σε αρκετές καλλιέργειες, με την τιμή πώλησης των προϊόντων άγνωστη και πολλές φορές κάτω του κόστους παραγωγής, και την αποπληρωμή μετά από 6 μήνες, και σε μερικές περιπτώσεις και ένα χρόνο.
Ένα πρόβλημα που έχει παραδεχθεί και η κυβέρνηση, απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή (18-9-2023) πως «πράγματι το φαινόμενο των ανοιχτών τιμών αποτελεί ένα είδος αθέμιτης εμπορικής πρακτικής, μεταξύ βέβαια πολλών άλλων. Παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό στις συναλλαγές γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, λόγω της ανισότητας της διαπραγματευτικής ισχύος, μεταξύ του εμπόρου αγοραστή και του παραγωγού πωλητή» και ότι «Στο επόμενο διάστημα θα εξετάσουμε, λοιπόν, τέτοιες δυνατότητες, προκειμένου να βελτιώσουμε το θεσμικό πλαίσιο», χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχει κάνει τίποτα στην κατεύθυνση αυτή.
Η Νέα Αριστερά από τις 20-6-2024 έχει καταθέσει κοινοβουλευτική ερώτηση για το θέμα (Από το χωράφι στο ράφι- Όμηρος των ανοιχτών τιμών ο αγρότης), ενώ έχει καταθέσει σειρά προτάσεων για την καταπολέμηση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών εις βάρος των παραγωγών και ειδικά για το φαινόμενο των ανοιχτών τιμών:
1.Τροποποίηση και αυστηροποίηση του Νόμου 4792/2021 σύμφωνα με την Οδηγία (ΕΕ) 2019/633, ώστε να συμπεριλάβει, μεταξύ άλλων, και την υποχρέωση συνεκτίμησης του κόστους παραγωγής στη βάση ενδεικτικών συντελεστών παραγωγής όπως οι σπόροι, τα λιπάσµατα, τα φυτοπροστατευτικά και η ενέργεια με στόχο την διαφάνεια στις εμπορικές συμφωνίες και τις πιο δίκαιες τιμές για τον παραγωγό, όπως έχουν κάνει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
2.Στήριξη του θεσμού των Δημοπρατηρίων Αγροτικών Προϊόντων, που όπως δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία συμβάλλει στη μείωση της ψαλίδας τιμών παραγωγού και καταναλωτή
3.Πλαίσιο μέτρων πολιτικής και κινήτρων (επενδυτικών, φορολογικών, χρηματοδοτικών) που θα ενισχύουν τις συλλογικές μορφές οργάνωσης των μικρών και μεσαίων παραγωγών καθώς και την διαπραγματευτική τους ικανότητα έναντι των ισχυρών ολιγοπωλίων του τομέα και θα συμβάλλουν στην αύξηση του ποσοστού διακίνησης αγροτικών προϊόντων μέσω Συλλογικών Σχημάτων
4.Ενεργοποίηση της Επιτροπής Καταπολέμησης Αθέμιτων Εμπορικών Πρακτικών
5.Εντατικοποίηση ελέγχων από τη Διυπηρεσιακή Μονάδα Ελέγχου Αγοράς
