Οι παρατεταμένες ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν, συν τους θερμούς νότιο δυτικούς ανέμους που στεγνώνουν την εδαφική υγρασία, καταπονούν όσο τίποτα άλλο τα ελαιόδεντρα.
Δύσκολο καλοκαίρι, κουραστικό και ιδιαίτερα μακρύ, Φαντάζει τεράστιο κάνοντας την ψυχολογία μας κουρέλια. Ξέρουμε όλοι, ότι μόνο με την άρδευση (όπου υπάρχει δυνατότητα) η υπόθεση μέγεθος μόνο εύκολη δεν είναι.
Πέραν τούτου το ειδικό βάρος του καρπού φαντάζει όνειρο απατηλό. Άλλωστε όλοι θυμούνται το καλοκαίρι του 2012 που ζήσαμε παρόμοιες συνθήκες όσο αφορά τα τερτίπια του καιρού. Το τοπίο όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες κάτω, μόνο Ιούνιο δεν θυμίζει, κάλλιστα θα ταίριαζε απόλυτα για τέλη Ιούλη. Φέτος, εάν κάτι δεν αλλάξει, θα δοκιμαστούν οι αντοχές των υδατικών αποθεμάτων (όσο ποτέ άλλοτε)και φυσικά η υπομονή και η ψυχική ισορροπία μας.
Για αυτό, καλό είναι, να είμαστε λίγο φειδωλοί όσο αφορά το θέμα της υπερ-άρδευσης, οι παραγωγοί θα πρέπει να ποτίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο για λόγους οικονομίας. Δεν είναι ότι καλύτερο για τα φυτά να ποτίζονται (από τώρα) δύο φορές την εβδομάδα με μεγάλες ποσότητες νερού, μικρότερες δόσεις νερού και πιο τακτικά και κυρίως απογευματινές και νυχτερινές ώρες. Τώρα θα μου πείτε πως θα γίνει αυτό σε ομαδικές γεωτρήσεις;
Τα πάντα γίνονται, είναι καθαρά θέμα συνεννόησης αλλά πιστέψτε με, αυτό που παρατηρώ κυρίως σε μικρά κληροτεμάχια είναι απίστευτο. Ο καθένας έχει βάλει τεράστιους εκτοξευτήρες για να μπορεί να πάρει όλα τα κυβικά που αντλεί το υποβρύχιο, από το να συνεργαστεί με άλλους, βάζοντας πιο μικρούς εκτοξευτήρες αυξάνοντας έτσι και το χρόνο άρδευσης, και μειώνοντας κατά πολύ τις σπατάλες του νερού. Η σπατάλη νερού κυρίως από τις απώλειες στο δίκτυο πρέπει να διορθωθούν χθες…
Για αυτό και ο παραγωγός πρέπει να παρακολουθεί τα δελτία άρδευσης που βγάζει το Ινστιτούτο πράσινης ελιάς Χαλκιδικής και να να φροντίζει να είναι πιο συστηματικός και κυρίως πιο ορθολογικός στο πότισμα του και φυσικά σε πολλά άλλα θέματα που αφορούν την καλλιέργεια. Τώρα θα αναρωτιέστε που εδρεύει το ινστιτούτο βρώσιμης ελιάς χαλκιδικής;
Του Δημήτρη Ευαγγελινού, ελαιοπαραγωγού από τη Χαλκιδική