Προγραμματισμός άρδευσης είναι η λήψη απόφασης για το πότε και με πόσο νερό να ποτίσω στο χωράφι.
Εξαρτάται από: το κλίμα, την βροχόπτωση, την καλλιέργεια και το έδαφος.
Τα εδάφη συγκρατούν νερό, το οποίο και χρησιμοποιούν τα φυτά κατά τις περιόδους μεταξύ των βροχοπτώσεων και των αρδεύσεων. Η ικανότητα συγκράτησης του νερού καθορίζεται από το διαθέσιμο νερό (available water) το οποίο είναι η ποσότητα του διαθέσιμου νερού στο έδαφος και έχει δύο όρια:
Το υγρό (υδατοϊκανότητα εδάφους)
Το ξηρό (σημείο μόνιμου μαρασμού)
Υδατοϊκανότητα εδάφους (field capacity) είναι η περιεκτικότητα σε νερό, που παραμένει μετά τη στράγγιση ενός κορεσμένου εδάφους για αρκετές ημέρες. Αποτελεί σπουδαίο παράγοντα για τον καθορισμών και τον ακριβή υπολογισμό των υδατικών αναγκών μιας καλλιέργειας. Συνδέεται στενά με τη φυσικοχημική κατάσταση του εδάφους και ταυτίζεται με την ισοδύναμη υγρασία. Η τιμή της ποικίλει ανάλογα με τη μηχανική σύσταση του εδάφους. Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να υπάρχει ανάλυση εδάφους και συγκεκριμένα ανάλυση σχετικά με την μηχανική σύστασή του.
Σημείο μόνιμου μαρασμού (permanent wilting percentage) είναι η υγρασία ενός εδάφους για την οπoία το φυτό πέφτει σε κατάσταση μόνιμου μαρασμού, δηλαδή δεν επιτρέπει στα φυτά να απορροφήσουν νερό από το έδαφος.
Η διαφορά μεταξύ της Υδατοϊκανότητας και του σημείου μόνιμου μαρασμού ονομάζεται διαθέσιμη υγρασία (moisture available)
Η δόση άρδευσης, δηλαδή η ποσότητα του νερού που θα χορηγηθεί στο έδαφος, εξαρτάται από το βάθος μέχρι το οποίο πρέπει να αρδευτεί, την ικανότητα που έχει το έδαφος να συγκρατεί το ωφέλιμο για τα φυτά νερό, το σημείο μέχρι το οποίο θα επιτραπεί η εξάντληση του νερού από τα φυτά πριν από κάθε άρδευση και το ποσοστό της επιφάνειας ή του όγκου που πρέπει να υγρανθεί. Η ποσότητα του νερού στην άρδευση διακρίνεται σ’ εκείνη που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών του φυτού και ονομάζεται καθαρή δόση άρδευσης και σ’ εκείνη που εφαρμόζεται κατά την άρδευση και ονομάζεται δόση εφαρμογής.
Η δόση εφαρμογής, εξαρτάται από το επιθυμητό βάθος ύγρανσης, τη διαθέσιμη υγρασία, από το ποσοστό εξάντλησης της διαθέσιμης υγρασίας και από το ποσοστό της επιφάνειας του εδάφους, που πρέπει να υγραίνεται κατά την άρδευση
Το εύρος άρδευσης
Το καθαρό ύψος νερού, ή η ποσότητα νερού που είναι στη διάθεση των φυτών με την άρδευση ξοδεύεται ύστερα από έναν αριθμό ημερών και συνεπώς χρειάζεται επανάληψη της άρδευσης. Η κατανάλωση αυτή δημιουργεί ένα έλλειμμα νερού, το οποίο αναφερόμενο στη διάρκεια της ημέρας, λέγεται ημερήσιο υδατικό έλλειμμα, ή ημερήσια υδατοκατανάλωση. Το χρονικό διάστημα στο οποίο καταναλώνεται το νερό της άρδευσης λέγεται εύρος άρδευσης.
Με τον όρο διάρκεια της άρδευσης εννοούμε το χρόνο που μεσολαβεί από την έναρξη μέχρι τη λήξη της άρδευσης. Είναι φανερό ότι η διάρκεια της άρδευσης πρέπει να είναι τέτοια ώστε να χορηγούμε νερό στην επιφάνεια του εδάφους, με ένταση ίση με τη βασική διηθητικότητα. Εάν τηρηθεί αυτός ο όρος, τότε στο έδαφος θα εισχωρήσει περισσότερο νερό και θα συγκρατηθεί από αυτό, με αποτέλεσμα την αποφυγή της επιφανειακής απορροής αλλά και της βαθιάς διήθησης.
Για τον προγραμματισμό των αρδεύσεων κρίνεται απαραίτητο να λάβουμε υπόψιν και άλλους παράγοντες που συμβάλουν στη λήψη απόφασης για την δόση άρδευσης και τη διάρκεια άρδευσης. Ορισμένοι από αυτούς είναι: η μηχανική σύσταση του εδάφους, η καλλιέργεια, η ηλικία των φυτών, η διάταξη φύτευσης, ο τρόπος άρδευσης κ.α.
Η Ομάδα της Gaioptima μπορεί να σας βοηθήσει στην σωστή λήψη απόφασης των αρδεύσεων, και το προγραμματισμό αυτών.
