Τρίτης γενιάς Έλληνας, ο Alexandre Cozzika, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γαλλία αλλά από Έλληνες γονείς, ενώ τα καλοκαίρια ερχόταν στην Ελλάδα για διακοπές. Οπότε έχει μεγαλώσει με ελληνική νοοτροπία, αν και δεν πολυ-μιλά ελληνικά.
Ανακαλύψαμε το deli με την επωνυμία Yorgios που θα βρείτε στο 10ο arrondissement, στην καρδιά του Παρισιού, μιλήσαμε μαζί του και μοιράστηκε το όραμά του, τις δραστηριότητες και τις ενέργειές του.
Πώς ξεκίνησαν όλα
Από μικρός θυμάται ότι ο πατέρας του έψαχνε πάντα να βρει το καλύτερο ελληνικό προϊόν για να του προσφέρει. Και δεν το έβρισκε πάντα. Η αναζήτηση ήταν δύσκολη στη Γαλλία, καθώς συνήθως έφταναν τα μεγάλα brands εδώ ενώ δεν ήταν δυνατόν να γνωρίσουν μικρότερους -πλην όμως αξιόλογους- παραγωγούς.
Το brand «yorgios» προέκυψε από τον πατέρα του, που ήταν πάντα εκείνος που αναζητούσε τα καλά ελληνικά προϊόντα και τον … κόλλησε το μικρόβιο. Πέρα από αυτό όμως, το όνομα αυτό συνδέεται στενά με την Ελλάδα. Είναι ένα πολύ κοινότυπο και γνωστό όνομα, οπότε «μυρίζει» Ελλάδα.
Πώς προέκυψε όλο αυτό – To 4μηνο ταξίδι στην Ελλάδα
Ο Alexandre εργαζόταν για 10 χρόνια στον χώρο του Food and Beverage Marketing. Αυτό του έδωσε αρκετή εξοικείωση με την εστίαση στη Γαλλία, αλλά παράλληλα τον προβλημάτισε και τον έβαζε πάντα σε σκέψεις και αναζητήσεις όσον αφορά στα ελληνικά προϊόντα.
Προτού ανοίξει το μαγαζί, έκανε μια βόλτα στην Ελλάδα, ώστε να αναζητήσει μικρούς Έλληνες παραγωγούς που να κινούνται στη δική του λογική και φιλοσοφία. Έτσι βρήκε παραγωγούς από Κρήτη, Πελοπόννησο, Εύβοια, Παρνασσό, τους γνώρισε από κοντά, στην αρχή μόνος, στη συνέχεια με τη βοήθεια ενός ντόπιου, έμαθε την ιστορία τους, ώστε να μπορεί να τη διηγηθεί στη συνέχεια στους Γάλλους αλλά και να γνωρίζει από πού προέρχεται το κάθε προϊόν.
Οι παραγωγοί στους οποίους απευθύνθηκε ήταν πολύ θετικοί στη συνεργασία μαζί του, σε γενικές πάντα γραμμές. Άλλωστε, αν δεν ήθελε -ή δεν μπορούσε κάποιος να συνεργαστεί μαζί του, πήγαινε στον επόμενο. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισε και στην αρχή αλλά και στη συνέχεια είναι η γραφειοκρατία ανάμεσα στις δυο χώρες και οι τιμές στη μεταφορά των προϊόντων, κάτι που δυσχεραίνει τη δουλειά του. Το πρόβλημα έχει χειροτερέψει μάλιστα το τελευταίο διάστημα, καθώς οι τιμές συνεχώς αυξάνονται.
Η ελληνική καταγωγή και οι σχέσεις του με την Ελλάδα
Ο πατέρας του γεννήθηκε στο Κάιρο αλλά έχει συγγενείς στην Αθήνα. Η μητέρα του γεννήθηκε στην Καζαμπλάνκα, αλλά έχει καταγωγή από τη Μυτιλήνη. Ο Alexandre γεννήθηκε στη Γαλλία αλλά τα καλοκαίρια όταν ήταν μικρός τα περνούσε στη γιαγιά του στην Ελλάδα. Έπειτα μεγάλωσε, «έφυγε» και η γιαγιά του και οι επισκέψεις στην Ελλάδα αραίωσαν. Ωστόσο, όπως μου είπε, μεγάλωσε εντελώς ελληνικά, στην ψυχή. «Αν και δεν έχω ζήσει ποτέ ουσιαστικά στην Ελλάδα, για μένα είναι το σπίτι μου. Το φαγητό, ο τρόπος ζωής, τα έθιμα: όλα αυτά τα αγαπώ. Άλλωστε έχω μεγαλώσει σε έναν μικρόκοσμο, ως Έλληνας του εξωτερικού». Η μητέρα του μαγείρευε πολύ με τον ελληνικό τρόπο. Για παράδειγμα, έτρωγαν στο σπίτι πολύ συχνά χόρτα, αν και ήταν αρκετά δύσκολο να βρούνε καλά. Το έψαχνε όμως. Κι όταν δεν έβρισκε, προσάρμοζε ελληνικές συνταγές στα προϊόντα που έβρισκε στη Γαλλία.
Το concept πίσω από το deli – Tα προϊόντα
O Alexandre απευθύνεται κυρίως σε Γάλλους και όχι ιδιαίτερα σε Έλληνες. Στόχος του είναι να μυήσει τους Γάλλους σε αυθεντικά ελληνικά προϊόντα που δεν θα βρουν αλλού. Πέρα από συσκευασμένα προϊόντα, στο deli βρίσκουμε και κάποια πιάτα, είτε εντελώς ελληνικά είτε κάπως πιο προσαρμοσμένα στην εποχικότητα αλλά και στη διαθεσιμότητα των υλικών. Για παράδειγμα, μπορείτε να βρείτε τζατζίκι με ραπανάκια αντί για αγγούρι. Άλλωστε τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά είναι ένα ζήτημα για τον Alexandre. Στο Παρίσι δύσκολα βρίσκει καλά προϊόντα και από την Ελλάδα -με τη νομοθεσία και τη φορολογία- είναι πάρα πολύ δύσκολο να φέρει. Κάποιες φορές μπορεί να βρει λεμόνια ή πορτοκάλια από την Ελλάδα, σε μικρές ποσότητες.
Όταν εξηγεί ότι όλα τα προïόντα είναι χειροποίητα, υπάρχει πολύς κόσμος που έρχεται και ξανάρχεται στο deli.
Αν έχει τύχει να του ζητήσουν προϊόντα που δεν τα έχει; Ναι, κάποιες φορές, καθώς δεν φέρνει τα πιο κλασικά προϊόντα από Ελλάδα. Για παράδειγμα, πολύς κόσμος του ζητά χαλβά που δεν έχει και ενδεχομένως να το ψάξει κάποια στιγμή.
Τυλιχτό με κεφτεδάκια, παστίτσιο, σουτζουκάκια, σούπα αυγολέμονο και … πορτοκαλόπιτα!
Στην κουζίνα βρίσκεται ο ίδιος, πειραματιζόμενος με συνταγές που έχει μάθει από την οικογένειά του. Το μενού είναι απλό και οι επιλογές λίγες, ενώ φροντίζει στα πιάτα να χρησιμοποιούνται προϊόντα από τους συνεργαζόμενους Έλληνες παραγωγούς. Γενικώς θα βρείτε παραδοσιακά πιάτα, όπως παστίτσιο και μουσακά αλλά και σουτζουκάκια ή σούπα αυγολέμονο. Αλλάζει συχνά Στο τυλιχτό σουβλάκι που φτιάχνει έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί κεφτεδάκια.
Αυτό που φροντίζει γενικώς στις συνταγές του είναι να προσπαθεί να τις κάνει όσο το δυνατόν λιγότερο λιπαρές, τόσο τις αλμυρές όσο και τις γλυκές γιατί στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πολλά γραφεία που έρχονται για lunch break, οπότε δεν θέλουν να φάνε κάτι βαρύ.
Πέρα από τα αλμυρά, εδώ θα βρείτε και κάποια κλασικά και αγαπημένα γλυκά, όπως πχ η πορτοκαλόπιτα, σε μια πιο ελαφριά μορφή της, με όσο το δυνατόν λιγότερη προσθήκη ζάχαρης, με λιγότερο σιρόπι και φυσικά με αληθινά πορτοκάλια. Ο Αlexandre αρέσκεται να πειραματίζεται με τα υλικά του και να παίζει λίγο με τις παραδοσιακές συνταγές που έχει μάθει από το σπίτι του. Οπότε μπορείτε κατά καιρούς -είτε στις βραδιές που διοργανώνει στο deli- να βρείτε ρυζόγαλο με αχλάδια ποσέ ή μους σοκολάτας με ελιές από την Καλαμάτα.
Τυρόπιτα και φραπέ
Όταν τον ρώτησα αν στο deli θα βρούμε τυρόπιτα και φραπέ, η απάντησή του ήταν θετική. Ο καφές είναι από συγκεκριμένο παραγωγό -που δεν είναι κάποιο γνωστό brand- ενώ η τυρόπιτα είναι χειροποίητη. Όπως μου ανέφερε, έχουν 8 διαφορετικές συνταγές για τυρόπιτα, σε παραλλαγές -με προσθήκη πχ. κολοκυθιού, αρακά. Το φύλλο δεν είναι χειροποίητο αλλά το βρίσκουν από έναν Τούρκο παραγωγό στο Παρίσι. Δεν βρήκε ελληνικό φύλλο στη Γαλλία και να το φέρει από την Ελλάδα ήταν περίπλοκο.
Το 10ο διαμέρισμα στο Παρίσι
Γιατί επέλεξε το 10ο διαμέρισμα; Πέρα του ότι έπαιξε σίγουρα κάποιο ρόλο και η τύχη στη συγκεκριμένη επιλογή, το 10ο είναι ένα διαμέρισμα με πολλές εταιρείες, αρκετά κεντρικό και όχι πολύ τουριστικό. Παράλληλα, στο παρελθόν ήταν το σημείο όπου είχαν μαγαζιά οι Έλληνες έμποροι δερμάτινων υφασμάτων. Οπότε υπήρχε και μια σύνδεση με την ελληνική κοινότητα.
Οι διάφορες εκδηλώσεις
Ανά τακτά διαστήματα διοργανώνουν θεματικές βραδιές, όπου καλούν κόσμο να δοκιμάσει διάφορα προϊόντα, ανάλογα με τη θεματολογία που έχουν επιλέξει. Για παράδειγμα, τις προάλλες -και σε συνεργασία με έναν Γάλλο αμπελουργό- είχαν μια βραδιά pairing ελληνικών κρασιών με γαλλικά τυριά. Μια άλλη βραδιά ήταν αφιερωμένη στο σαγανάκι και στις διάφορες μορφές που το βρίσκουμε στην ελληνική κουζίνα. Ο Alexandre θυμάται ακόμη μια άλλη βραδιά χοτ-ντογκ, όπου χρησιμοποιήθηκαν λουκάνικα από έναν μικρό παραγωγό της Καλαμάτας.
Άλλα σχέδια; Κάνει κάποιες βραδιές όπου μαγειρεύει τα βράδια, προσφέροντας ένα βασικό μενού (ορεκτικό-κυρίως-επιδόρπιο) και μιλά στον κόσμο τόσο για την ιστορία του μαγαζιού όσο και για τη σχέση του με τους παραγωγούς.
Όσο για τη σχέση του με τα υπόλοιπα ελληνικά παντοπωλεία στο Παρίσι; Έχουν πολύ καλές σχέσεις και ενίοτε συνεργάζονται, αν χρειαστεί. Επίσης διοργανώνονται κάποιες εκδηλώσεις Σαββατοκύριακα που προωθούν τα ελληνικά προϊόντα.
31, rue d’ Hauteville, 75010, Paris, www.yorgios.fr
Πηγή: olivemagazine.gr
