Ο γνωστός σε όλους μας, Βασίλης Έξαρχος Γεωπόνος Α.Π.Θ., με Master, Μεταπτυχιακό στην Αειφορική Γεωργία και Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας αυτή την φορά κάνει μια ακόμη παρέμβαση για τα «προβληματικά» κτήματα Ακτινιδίων.
Σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο υπάρχουν πολλά αγροκτήματα Ακτινιδίων τόσο νεαρά όσο και παραγωγικά, τα οποία θα λέγαμε κοινώς, ότι είναι “Στάσιμα” και δεν αναπτύσσονται κανονικά…
Πρωταρχικός σκοπός του επιβλέποντα γεωπόνου στην περίπτωση αυτή, είναι η εύρεση, τόσο της βασικής «πρωταρχικής» αιτίας του προβλήματος, όσο και των «δευτερογενών» αιτιών… Είναι γνωστόν πως οτιδήποτε γίνεται στην φύση έχει πάντα πολλές αιτίες, ή αλλιώς είναι “Πολυπαραγοντικό”…
Συγχρόνως είναι γνωστόν ότι η Γεωπονική επιστήμη και ειδικά η διάγνωση προβλημάτων επί του πεδίου, στο χωράφι δηλαδή, είναι πάρα πολύ δύσκολη, θα λέγαμε ότι είναι “Χαοτική”… Έτσι για παράδειγμα, ότι στο πρόβλημα της μειωμένης ανάπτυξης των φυτών ακτινιδίων, όπως προαναφέραμε εμπλέκονται πολλές αιτίες οι οποίες συνδυάζονται και συνεργάζονται, προσθετικά με αποτέλεσμα την μεγιστοποίηση του προβλήματος. Η δεύτερη δυσκολία έγκειται στο γεγονός ανεξαρτήτως αιτιών, ότι έχουμε πάντα περίπου τα ίδια διακριτά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, δηλαδή έχουμε:… καχεκτικά φυτά με κίτρινα φύλλα που στις περισσότερες περιπτώσεις ξεραίνονται…
Άρα εφόσον τα συμπτώματα είναι ίδια, στις περισσότερες περιπτώσεις η αναγνώριση των αιτιών έγκειται στην εμπειρία του γεωπόνου.
Όπως και να χει όμως για την επίλυση ενός τέτοιου προβλήματος, σε ένα κτήμα Ακτινιδίων, πρέπει να βρούμε τις βασικές αιτίες, που συνήθως ομαδοποιούνται ως εξής:
1) “Βιοτικές” καταπονήσεις και πιο συγκεκριμένα, ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΙ όπως: Φυτόφθορα, Αρμιλλάρια, Αλτερνάρια, Βοτρύτης, Ίσκα, Νηματώδεις, Βαμβακάδα κ.α.
2) “Αβιοτικές” καταπονήσεις οι οποίες προέρχονται, από παγετούς, αέρα, χαλάζι, τοξικότητα από ζιζανιοκτόνα, κακής ποιότητας νερού άρδευσης, συμπιεσμένα και όχι καλά στραγγιζόμενα εδάφη με χαμηλή γονιμότητα.
3) Όχι σωστές “καλλιεργητικές” φροντίδες, όπως: όχι ορθολογική άρδευση, ελλιπής ή υπερβολική λίπανση, λάθος τρόπος κλαδέματος, καθυστερημένο αραίωμα, όχι καλό δέσιμο κλαδιών κ.α.
Πρέπει να ξέρουμε όμως ότι η διαδικασία της επίλυσης προβλημάτων, κρατάει αρκετό καιρό και απαιτεί κόπο, υπομονή και υπακοή από τον αγρότη ακτινιδιοπαραγωγό προς τον επιβλέποντα γεωπόνο…
Παράλληλα όμως πρέπει να ξέρουμε επίσης ότι κάποια προβλήματα όταν προχωρήσουν αρκετά και περάσει πολύτιμος χρόνος είναι «δυσεπίλυτα» και στην περίπτωση αυτή ότι κι αν κάνουμε τα φυτά τελικά δεν σώζονται.
Μπορούμε για να καταλάβουμε αυτά που λέμε να αναφέρουμε ένα παράδειγμα, το οποίο είναι αρκετά σύνηθες σε πολλά κτήματα ακτινιδίων και καταγράφει την πολυπαραγοντικότητα των αιτιών. Έτσι έχουμε ένα κτήμα με φυτά ακτινιδίων τα οποία είναι σε μόνιμο “υδατικό” στρες, διότι δεν αρδεύονται σωστά απ τον παραγωγό…. και παράλληλα στο ίδιο κτήμα έχουμε προσβολή των φυτών από Νηματώδεις και Φυτόφθορα, σε ένα έδαφος Αργιλώδες- συμπιεσμένο κακής στράγγισης και χαμηλής γονιμότητας …
Σε όλα αυτά εάν προσθέσουμε και την επίδραση της «κλιματικής» αλλαγής, στα φυτά τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο και η επίλυση του προβλήματος γίνεται δυσκολότερα.
Στην φωτογραφία βλέπετε τον κ. Βασίλη Έξαρχο μαζί με τους συναδέλφους του Γεωπόνους Θανάση Ευαγγελίδη και Γιώργο Λυσίτσα, αντίστοιχα, από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό του Π. Μυλότοπου Γιαννιτσών όπου επισκέπτονται προβληματικά κτήματα Ακτινιδίων της περιοχής για να δώσουν όλοι μαζί τις δέουσες λύσεις ….
Σύμφωνα με τον κ. Έξαρχο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:….Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΑΚΤΙΝΙΔΙΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΚΟΠΟ, ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ
