Από τη Francesca Gambin και την Roberta Ruggeri, AIPO Economic Office.
Τους τελευταίους τρεις μήνες (από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο), οι τιμές του έξτρα παρθένου ελαιολάδου «εκ του εργοστασίου» παρουσίασαν περιορισμένη πτωτική τάση.
Στις 28 Ιουνίου 2024, η τιμή ήταν 9,44 €/κιλό εκ του εργοστασίου, υποχωρώντας στα 9,12 €/κιλό στο τέλος της περιόδου, σημειώνοντας αρνητική διακύμανση -2,65%.
Παρά ορισμένες κορυφές (9,44 ευρώ/κιλό) και περιορισμένες “κοιλιές” (9,12 ευρώ/κιλό), η μέση τιμή το τρίμηνο ήταν περίπου 9,34 ευρώ/κιλό, υποδηλώνοντας σχετική σταθερότητα της αγοράς. Αυτή η μείωση δεν οφείλεται σε σημαντικές αλλαγές στην προσφορά ή στη ζήτηση, αλλά μπορεί να συνδέεται με τη μείωση της ποιότητας των αποθεμάτων που απομένουν, η οποία έχει δημιουργήσει διακυμάνσεις με βάση τις χημικές και οργανοληπτικές απαιτήσεις.
Δυναμική τιμής έξτρα παρθένου ελαιολάδου
Οι πραγματικές επιρροές στις τιμές θα έρθουν με την έναρξη της εκστρατείας συγκομιδής της ελιάς, που αναμένεται σύντομα. Οι εκτιμήσεις για τη σεζόν 2024 κάνουν λόγο για παραγωγή μεταξύ 200.000 και 230.000 τόνων, αριθμός χαμηλότερος από τον ιστορικό μέσο όρο της Ιταλίας των τελευταίων 20 ετών, που ανέρχεται σε περίπου 300.000 τόνους.
Αυτές οι προβλέψεις, εάν επιβεβαιωθούν, θα μπορούσαν να διατηρήσουν τις τρέχουσες τιμές, ειδικά εάν η ποιότητα της συγκομιδής είναι υψηλή και η διαθεσιμότητα περιορισμένη.
Η παγκόσμια κατάσταση φαίνεται να μην είναι διαφορετική. Στη λεκάνη της Μεσογείου, που αντιπροσωπεύει την καρδιά της παγκόσμιας παραγωγής ελαιολάδου, αναμένεται συνολική παραγωγή περίπου 2,5 εκατομμυρίων τόνων, ποσότητα ανεπαρκής για την κάλυψη της παγκόσμιας κατανάλωσης που πλησιάζει τους 3 εκατομμύρια τόνους.
Με την παγκόσμια ζήτηση να αυξάνεται και την παραγωγή να δυσκολεύεται να συμβαδίσει, είναι λογικό να αναμένεται ότι οι τιμές του έξτρα παρθένου ελαιολάδου θα συνεχίσουν να αυξάνονται τους επόμενους μήνες, ειδικά εάν οι σοδειές δεν φτάσουν σε αισιόδοξες προβλέψεις.
Η ποιότητα της παραγωγής θα είναι καθοριστικός παράγοντας. Τα καλά ή υψηλής ποιότητας λάδια θα μπορούσαν να δουν σημαντική ανατίμηση στην αγορά, ενώ τα λιπαντικά χαμηλότερης ποιότητας θα μπορούσαν να παρουσιάσουν συμπίεση τιμών.
Δεξαμενές αποθήκευσης
Μολονότι οι εμφιαλωτές και οι συσκευαστές δεν αντιμετωπίζουν πλέον καμία δυσκολία στην προμήθεια πρώτων υλών, θα είναι σημαντικό να σκεφτούμε τις εμπορικές και οργανωτικές στρατηγικές για το μέλλον. Μια λεωφόρος για εξερεύνηση θα μπορούσε να είναι η άμεση συνεργασία με τοπικούς παραγωγούς, η εξασφάλιση σταθερών προμηθειών και η μείωση του κόστους μεταφοράς. Αυτός ο τύπος συνεργασίας θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας σε μια ολοένα πιο πολύπλοκη και κατακερματισμένη αγορά, όπου η κάθετη ολοκλήρωση της εφοδιαστικής αλυσίδας μπορεί να μειώσει την αναποτελεσματικότητα και να βελτιώσει την οικονομική βιωσιμότητα του κλάδου.
Εισαγωγές και εξαγωγές: μια εξελισσόμενη εικόνα
Η παγκόσμια κατανάλωση ελαιολάδου συνεχίζει να αυξάνεται, αν και αργά. Για να ικανοποιήσει την εγχώρια ζήτηση, η Ιταλία εισάγει πάνω από 500.000 τόνους πετρελαίου κάθε χρόνο , κυρίως από την Ισπανία (42%), την Ελλάδα (39%) και την Τυνησία (9,3%). Από αυτές τις εισαγωγές, περίπου το 39% επανεξάγονται , με κύριες αγορές προορισμού όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες (29%), η Γερμανία (11%) και η Ισπανία (11%).
Αυτή η ροή εισαγωγών-εξαγωγών τοποθετεί την Ιταλία σε βασική θέση στο παγκόσμιο εμπόριο ελαιολάδου. Η διεθνής ζήτηση, ιδιαίτερα για λάδια υψηλής ποιότητας, συνεχίζει να υποστηρίζει τις ιταλικές εξαγωγές, αλλά είναι απαραίτητο να παρακολουθείται προσεκτικά η δυναμική των ξένων αγορών και οι τάσεις κατανάλωσης.
Συμπεράσματα και μελλοντικές προοπτικές
Παρά τη μικρή πτώση των τιμών τους τελευταίους μήνες, η αγορά έξτρα παρθένου ελαιολάδου βρίσκεται σε θέση σχετικής σταθερότητας. Οι προβλέψεις για τη νέα εκστρατεία συγκομιδής υποδεικνύουν μια μέτρια συγκομιδή, αλλά επαρκή για τη διατήρηση μιας ορισμένης ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Οι φορείς εκμετάλλευσης του κλάδου θα πρέπει να αντιμετωπίσουν σημαντικές προκλήσεις, όπως η αύξηση του κόστους παραγωγής και ο κατακερματισμός της αλυσίδας εφοδιασμού.
Ωστόσο, μέσω της μεγαλύτερης συνεργασίας με τους τοπικούς παραγωγούς και της υιοθέτησης αποτελεσματικότερων στρατηγικών, θα καταστεί δυνατή η διασφάλιση της βιωσιμότητας του κλάδου. Τελικά, η Ιταλία συνεχίζει να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στο παγκόσμιο εμπόριο ελαιολάδου, χάρη στην ικανότητά της να διατηρεί υψηλή ποιότητα προϊόντων.
Η προσεκτική παρακολούθηση της εξέλιξης της καλλιέργειας και της διεθνούς δυναμικής θα είναι απαραίτητη για την ταχεία προσαρμογή σε τυχόν αλλαγές της αγοράς.
Πηγή: olivonews.it
