Επαναφέρει τη δημόσια συζήτηση για τις αναδασώσεις η καταστροφική πορεία των πυρκαγιών το φετινό καλοκαίρι.
Με την… πλάτη στον τοίχο έχει βρεθεί φέτος και πάλι η κυβέρνηση, ως αποτέλεσμα της πλήρους αποτυχημένης και τραγικής διαχείρισης της όλης κατάστασης. Στα συστημικά μάλιστα μέσα μαζικής ενημέρωσης διοχετεύονται καθημερινά “πληροφορίες” περί εμπρησμών, περίεργων φαινομένων κ.λπ. Επίσης πάρα πολλή κουβέντα γίνεται για το σύστημα ειδοποίησης με το 112 για τις εκκενώσεις περιοχών, το οποίο έχει αρχίσει και λειτουργεί ως ένα είδος άλλοθι για την κυβέρνηση σε σχέση με τις φωτιές, λες και οι επόμενες αλλά και οι τωρινές γενιές που θα κληθούν να ζήσουν μέσα σε ένα… καμένο περιβάλλον δεν θα έχουν πρόβλημα.
Το πρόβλημα με τις φωτιές στην Ελλάδα, επαναφέρει την συζήτηση για τις αναδασώσεις και πώς πρέπει αυτές να γίνονται. Από τις συζητήσεις αυτές απουσιάζει το οργανωμένο συνεταιριστικό κίνημα, ενώ στις πλείστες των περιπτώσεων αγρότες, κτηνοτρόφοι, μελισσοκόμοι και λοιποί συντελεστές της αγροτικής παραγωγής, δεν συμμετέχουν καν. Όχι βέβαια γιατί δεν μπορούν, αλλά γιατί το κράτος δεν θέλει.
Μια άλλη διάσταση του προβλήματος είναι το γεγονός ότι από τότε που έχει μειωθεί ο αγροτικός πληθυσμός στην ύπαιθρο, οι φωτιές έχουν προξενήσει μεγαλύτερες ζημιές. Το ζήτημα τώρα λοιπόν που τίθεται είναι το κράτος να δώσει κίνητρα για αναδασώσεις, κίνητρα για φύτευση παραγωγικών δέντρων που θα καλλιεργούν κατ΄ επάγγελμα και μη αγρότες. Τέτοια μπορεί να είναι τα ακρόδρυα, οι χαρουπιές και πολλά άλλα, ώστε να δοθεί και ένα κίνητρο στους παραγωγούς να προσέχουν το δάσος, αλλά και να έχουν εισόδημα. Αλλά τι εισόδημα να έχουν, όταν η ίδια η πολιτεία εφευρίσκει ένα σωρό εμπόδια (δασικοί χάρτες, ΟΣΔΕ κ.λπ.) ώστε να τους αφαιρεί και από τα κεκτημένα;
Newsroom Agronewsbomb
