Με την έλευση του φθινοπώρου, η Ιταλία προετοιμάζεται για τη νέα ελαιοκομική περίοδο 2024-25, μια κρίσιμη στιγμή για έναν από τους σημαντικότερους τομείς της χώρας.
Μετά από ένα χρόνο γεμάτο προκλήσεις και κρίσιμες στιγμές, τα λιοτρίβια θα πάρουν και πάλι μπροστά.
Η Ιταλία έχει καταστραφεί από ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα με τεράστιες βροχοπτώσεις στη βόρεια Ιταλία, όπου οι αγρότες δεν μπόρεσαν να εισέλθουν στα χωράφια για κανονική καλλιεργητική διαχείριση μέχρι τον Ιούνιο και στο νότο ένα τέλος φθινοπώρου αντιπροσώπευε αυτό που θα έπρεπε να ήταν ο «χειμώνας».
Επιπλέον, μια ακραία ξηρασία έχει γονατίσει τη Σικελία, με μια σοβαρή διαδικασία ερημοποίησης, αλλά και την Καλαβρία και την Απουλία .
Καλαβρία
Φέτος η Καλαβρία θα πληρώσει το «τίμημα» για τις σημαντικές παραγωγές της προηγούμενης χρονιάς. Στην πραγματικότητα, οι σημαντικότερες περιοχές παραγωγής συγκεντρώνονται μεταξύ της επαρχίας Vibo Valentia και του Reggio Calabria (ειδικά στην πεδιάδα Gioia Tauro). Η πεδιάδα Sibari χαρακτηρίζεται από μια σχεδόν κατακερματισμένη παραγωγή, όπως η επαρχία Catanzaro. Δυστυχώς, η επαρχία του Κρότωνα είναι η πιο επηρεασμένη από την παρενιαυτοφορία, πιθανώς επειδή χαρακτηρίστηκε από μια μακρά ξηρή περίοδο πέρυσι κατά τους μήνες Ιούλιο-Σεπτέμβριο.
Σικελία
Όχι πολύ θετικά νέα φτάνουν από τη Σικελία. Ο γεωπόνος Ercole Aloe κάνει λόγο για μια δραματική κατάσταση, με την απώλεια να εκτιμάται στο 60% σε σχέση με πέρυσι. Όλα οφείλονται στους θερμούς ανέμους που κατά την περίοδο της ανθοφορίας στέγνωσαν το στίγμα των φύλλων, με αποτέλεσμα τα άνθη να χαλάσουν και να προκληθεί χαμηλό ποσοστό επικονίασης. Αλλά όχι μόνο αυτό: Έγιναν επακόλουθες ζημιές κατά τη φάση της καρπόδεσης που προκύπτουν από υψηλές θερμοκρασίες κι ενώ η ξηρασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αντίθετα, καλά νέα προέρχονται από την πλευρά της ποιότητας, ακριβώς επειδή οι υψηλές θερμοκρασίες περιόρισαν τις επιθέσεις του δάκου κι ως εκ τούτου οι προβλέψεις είναι πολύ ενδιαφέρουσες.
Απουλία
Στην περιοχή της Απουλίας η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, σύμφωνα με τον γεωπόνο Michele Saracino που αναφέρει ότι θα είναι μια χρονιά με φτωχό προϊόν, σαφώς λόγω της «ερήμωσης» των ελαιώνων λόγω της Co.Di.RO. (ταχεία ξήρανση της ελιάς), αλλά και λόγω της σημαντικής ξηρασίας που χαρακτήριζε τους ελαιώνες ήδη στην περίοδο της ανθοφορίας.
Η ελιά είναι ένα από τα είδη καλλιέργειας, που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή. Αν και είναι ένα άνυδρο ανθεκτικό είδος, χάρη στις φυσιολογικές προσαρμογές, κινδυνεύει σοβαρά να εξασφαλίσει τη σωστή παραγωγή τα επόμενα χρόνια.
Απώλεια του χαρακτήρα των εδαφών, μείωση της παραγωγής και της ποιότητας του μελλοντικού ελαιολάδου: Θα είναι αυτές οι μελλοντικές προβλέψεις; Θα μπορέσει το ελαιοκομικό σχέδιο να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις; Θα έχουμε αρκετό νερό για τον αγροτικό τομέα; Ή μήπως θα ήταν καλύτερα να δουλέψουμε σε αιωνόβιους ελαιώνες που είναι ακόμα σε πλήρη παραγωγή, χωρίς να ακολουθούμε άλλα μοντέλα καλλιέργειας;
Θα υπάρξουν πολλές απαντήσεις και απόψεις, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η βιοποικιλότητα και οι καλές γεωργικές πρακτικές θα παραμείνουν τα θεμέλια της ορθολογικής γεωπονίας.
www.thomasvatrano.com
Πηγή: olivonews.it
