Από τον παραγωγό μέχρι το ράφι: “Χάνεται” η διαδικασία μετά το χωράφι. Το πολύ 40 λεπτά «φεύγουν» από τα Καλύβια τα πορτοκάλια και οι παραγωγοί ζητούν ελέγχους στα υπόλοιπα τμήματα της αλυσίδας όπως αναφέρει η εφημερίδα “Συνείδηση”.
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
Οι υψηλές τιμές στο ράφι για αναρίθμητα προϊόντα προβληματίζουν τους καταναλωτές, όπως συμβαίνει και για τα πορτοκάλια και τα συναφή προϊόντα τους, ενώ την ίδια στιγμή οι παραγωγοί παρουσιάζουν τις τιμές τις οποίες πωλούν τα πορτοκάλια τους, «δείχνοντας» με τον τρόπο αυτό πως σε άλλο σημείο της «αλυσίδας» ξεφεύγει η κατάσταση με τις τιμές.
Οι περισσότεροι καταναλωτές εκτιμούν πως κάθε φορά που ψωνίζουν για να καλύψουν τις ανάγκες του σπιτιού τους και του οικογενειακού τραπεζιού τους διαθέτουν περισσότερα χρήματα για λιγότερα προϊόντα.
Στην ίδια ακριβώς θέση βρίσκονται και οι παραγωγοί κάθε προϊόντος, όπως λ.χ. και του πορτοκαλιού, ανεξαρτήτως αν είναι κομμάτι τις «αλυσίδας» που υπάρχει, ώστε να φτάσει ένα προϊόν από τον παραγωγό στον καταναλωτή.
Ο παραγωγός από την περιοχή των Καλυβίων, Σπύρος Φούκας, μιλώντας στη «Σ» παρουσιάζει επ’ ακριβώς τα όσα συμβαίνουν στο πλαίσιο της «αλυσίδας» αυτής και αφορούν τους παραγωγούς.
Συγκεκριμένα ο κ. Φούκας τονίζει: «τα πορτοκάλια στα Καλύβια αυτή την στιγμή πουλιούνται 37 με 40 λεπτά επί αυτοκινήτου. Αυτό σημαίνει πως ο παραγωγός πληρώνει τους εργάτες του, πληρώνει το τρακτέρ αν δεν διαθέτει ιδιόκτητο, τα έξοδά του δηλαδή και γι αυτό πληρώνεται 37 με 40 λεπτά επί αυτοκινήτου, η Ά ποιότητα.
Στην περιοχή μας φέτος τα πορτοκάλια είναι όψιμα και είμαστε από τις λίγες περιοχές που είμαστε πρώιμοι. Να τονίσουμε επίσης πως η ποιότητα των πορτοκαλιών μας είναι μεταξύ των καλυτέρων της χώρας.
Η χαλαζόπτωση που σημειώθηκε το προηγούμενο διάστημα επηρέασε την περιοχή μας, αλλά ο ΕΛΓΑ γνωρίζει το ποσοστό της ζημιάς. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως οι παραγωγοί δεν έχουν σχέση με την συσκευασία αλλά οι έμποροι, οι οποίοι γνωρίζουν και πόσες ποσότητες θα διοχετευτούν για εσωτερική κατανάλωση και πόσες θα διοχετευτούν στο εξωτερικό.
Σχετικά με τον ακανθώδη – αλευρώδη μύκητα, ξεκίνησε από το εξωτερικό, ήρθε στην Κέρκυρα αρχικά περίπου το 2012 – 2013, έπειτα παρουσιάστηκε στην Ηγουμενίτσα και μετά στην Άρτα, στην Πελοπόννησο και αργότερα παρουσιάστηκε και στην περιοχή μας όπου υπάρχει και σήμερα. Δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί με βιολογικό τρόπο και την επιστημονική συνδρομή του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου.
Η τιμή από τους παραγωγούς πορτοκαλιού ξεκινάει όπως προαναφέραμε από 37 λεπτά μέχρι 40 λεπτά επί αυτοκινήτου στην περιοχή μας, σε άλλες περιοχές ίσως είναι διαφορετικές οι τιμές, ενώ η δεύτερη φάση της αλυσίδας είναι οι έμποροι, οι οποίοι τα διοχετεύουν σε διάφορες περιοχές και το επόμενο βήμα είναι η μεταπώληση στην αγορά, στα super market και στην αγορά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στις μεγάλες αγορές δηλαδή, βγάζοντας το ποσοστό του 5% που ισχύει βάση νόμου και εμείς ονομάζουμε «βγάλματα».
Οι τιμές πρέπει να ελέγχονται αυστηρά από το Υπουργείο, γιατί η διαδικασία από τον έμπορο και μετά «χάνεται» και δεν είναι προς όφελος του καταναλωτή, που βρίσκει το προϊόν στο ράφι.
Πρέπει να γίνεται έλεγχος από το Κράτος, έλεγχος όπως γίνεται στους παραγωγούς που πουλάνε την παραγωγή τους στην περιοχή μας για 37 λεπτά μέχρι και 40 λεπτά. Πως είναι δυνατόν τα πορτοκάλια να φεύγουν λ.χ. από την περιοχή μας με συγκεκριμένες τιμές και να φτάνουν στο ράφι 2 ευρώ ή και 3 ευρώ;
Επίσης, σχετικά με την βιολογική καλλιέργεια των πορτοκαλιών όταν τα συμβατικά προϊόντα πωλούνται για παράδειγμα 37 λεπτά, τα βιολογικά προϊόντα πωλούνται περίπου 10% πιο πάνω, αν και κάποιος μπορεί να πουλήσει την παραγωγή του 47 λεπτά ή 45 λεπτά. Δεν είναι γνωστές οι τιμές, δεν τις αποκαλύπτουν και σ αυτή την περίπτωση και ο καθένας προσπαθεί να κάνει την καλύτερη συμφωνία που μπορεί, στο πλαίσιο που υπάρχει».
Πηγή: Κωνσταντίνος Χονδρός – Εφημερίδα “Συνείδηση”
