Μια φαρσοκωμωδία δίχως όρια εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στα χωριά μας και γενικότερα στην ύπαιθρο.
Χιλιάδες πολιτευτές, εκλεγμένοι και επίδοξοι βουλευτές περιδιαβαίνουν αυτές τις ημέρες την ελληνική ύπαιθρο.
Εκεί, ενώπιον πολλές φορές του αγροτικού ακροατηρίου και του κτηνοτροφικού συνάμα με τις χιλιάδες αγωνίες και την κούραση των αγροτικών εργασιών, διαλαλούν την πραμάτεια τους, κοινώς τα κονέ τους και φυσικά τη διάθεσή τους να προσφέρουν για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα.
Μιλάνε για τις αποζημιώσεις, τη μεταποίηση και την τυποποίηση των προϊόντων, τα κοινοτικά προγράμματα, το κόστος παραγωγής. Μέχρι εκεί όμως, μόνο διαπιστώσεις και πουθενά αυτό που ζητά σύσσωμος ο αγροτικός κόσμος για να παραμείνει στην ερημωμένη ήδη ελληνική ύπαιθρο, δηλαδή τις λύσεις στα προβλήματά του και την προοπτική. Μεγάλη κουβέντα η προοπτική σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που έχει στο περιθώριο τους συντελεστές της αγροτικής παραγωγής, καθώς τους ζητά να φτάσουν τα 67 έτη για να λάβουν την πενιχρή σύνταξη του 500άρικου, τους έχει έρμαιο των μεγαλοκαρχαριών της αγοράς, των ανεξέλεγκτων εισαγωγών και των ελληνοποιήσεων αγροτικών προϊόντων, των πανάκριβων καυσίμων και των πρωτοβουλιών τύπου καλαθιού της νοικοκυράς, που το Πάσχα έφερε τεράστιες απώλειες εισοδημάτων για τους κτηνοτρόφους.
Κύριοι της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, ο αγροτικός τομέας για να συνεχίσει να παράγει χρειάζεται στήριξη όλη την τετραετία, όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο. Και στήριξη με έργα, όχι λόγια…
Newsroom Agronewsbomb
