Η μέση τιμή ενός εκταρίου καλλιεργήσιμης γης στις Κανάριες Νήσους έφτασε τα 120.477 ευρώ το 2021, το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των περιφερειών και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για τις οποίες η Eurostat, η κοινοτική στατιστική υπηρεσία, δημοσίευσε στοιχεία την περασμένη Τετάρτη. είκοσι- ένας.
Μεταξύ των 19 κρατών μελών για τα οποία η Eurostat παρείχε στοιχεία, η τιμή ενός εκταρίου αρόσιμης γης πέρυσι κυμάνθηκε από 3.661 ευρώ κατά μέσο όρο στην Κροατία έως 47.290 ευρώ κατά μέσο όρο στο Λουξεμβούργο.
Ωστόσο, η κοινοτική στατιστική υπηρεσία αναγνώρισε ότι η απόσταση μεταξύ των χωρών είναι πιθανώς μεγαλύτερη, αφού στην Ολλανδία το μέσο ποσό έφτασε τα 71.225 ευρώ το 2020. Τα στοιχεία του 2021 για αυτό το κράτος μέλος της ΕΕ δεν δημοσιεύθηκαν αυτήν την Τετάρτη.
Στην Ισπανία, το μέσο κόστος ενός εκταρίου καλλιεργήσιμης γης πέρυσι ήταν 12.938 ευρώ.
Σε περιφερειακό επίπεδο, σε σύγκριση με το μέγιστο των Καναρίων Νήσων, υπάρχει ένα ελάχιστο στη σουηδική περιφέρεια Övre Norrland (1.882 ευρώ κατά μέσο όρο).
Από την άλλη, η τιμή ενός εκταρίου μόνιμου λιβαδιού το 2021 κυμάνθηκε από 1.423 ευρώ κατά μέσο όρο στη Βουλγαρία έως 41.930 ευρώ στο Λουξεμβούργο, ενώ στην Ολλανδία το 2020 έφτασε τα 59.065 ευρώ. Στην Ισπανία, πέρυσι, η τιμή ήταν 4.524 ευρώ.
Η Eurostat ανέφερε ότι στις περισσότερες περιφέρειες κοινοτικών συλλόγων με διαθέσιμα δεδομένα, η αγορά καλλιεργήσιμης γης πέρυσι ήταν πιο ακριβή από την αγορά μόνιμων λιβαδιών.
Ήταν λίγο περισσότερο από είκοσι φορές πιο ακριβό κατά μέσο όρο στα ελληνικά νησιά της περιφέρειας του Βορείου Αιγαίου (η καλλιεργήσιμη γη έφτασε τα 37.926 ευρώ και οι μόνιμοι βοσκότοποι στα 1.744 ευρώ) και στην περιοχή της Μούρθια (20.445 ευρώ έναντι 982 ευρώ).
Εξαιρέσεις ήταν η Αστούριας (8.096 ευρώ για ένα εκτάριο καλλιεργήσιμης γης και 9.536 ευρώ για ένα εκτάριο μόνιμων βοσκοτόπων), η Μαδρίτη (7.621 ευρώ έναντι 7.946 ευρώ) και η λιθουανική περιφέρεια Sostinės (3.805 ευρώ έναντι 4.055 ευρώ).
Η κοινοτική στατιστική υπηρεσία διευκρίνισε ότι το επίπεδο των τιμών της γης εξαρτάται από εθνικούς παράγοντες (νομοθεσία), περιφερειακούς παράγοντες (κλίμα και εγγύτητα σε δίκτυα) και τοπική παραγωγικότητα (ποιότητα εδάφους, κλίση ή αποστράγγιση).
Οι δυνάμεις της αγοράς της προσφοράς και της ζήτησης, συμπεριλαμβανομένης της επιρροής των κανόνων ξένης ιδιοκτησίας, μπορούν επίσης να επηρεάσουν την τιμή της γεωργικής γης, σύμφωνα με τη Eurostat.
