Για την τελευταία έκθεσή του που επισημαίνει τον κίνδυνο επισιτιστικής κρίσης μίλησε στην ΕΡΤ και την εκπομπή «Από τις Έξι» ο αναπληρωτής καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης, Γιώργος Ατσαλάκης. Αναφέρθηκε στην επισιτιστική ανασφάλεια που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως ο καύσωνας στην Ινδία.
Ο κ. Ατσαλάκης σημείωσε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία που έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα.
Όπως εξήγησε, «οι άνδρες στις οικογένειες είναι στον πόλεμο. Για να φυτέψουν πολλές φορές τις εκτάσεις τους πηγαίνουν τα βράδια για να αποφύγουν αεροπορικές επιδρομές και ένα μεγάλο μέρος τους ενδέχεται να φυτέψουν πατάτες και όχι σιτάρι, διότι δεν είναι σίγουροι ότι το σιτάρι θα μπορέσει να πουληθεί. Έχουν ακόμα στα σιλό την περσινή παραγωγή. Αν δεν αδειάσουν τα σιλό, δεν μπορεί να μπει η φετινή παραγωγή».
Περίπου το 98% των σιτηρών της Ουκρανίας, είπε, εξάγεται από τη Μαύρη Θάλασσα και εκεί «θα πρέπει να κάνει κάτι η παγκόσμια κοινότητα, να προσπαθήσει να γίνουν οι εξαγωγές. Αντί για 5 εκατ. τόνους για παράδειγμα που έπρεπε να εξαχθούν τον προηγούμενο μήνα, έχουν εξαχθεί ένα εκατ. τόνοι».
«Αυτό έχει ως συνέπεια να υπάρξει μειωμένη παραγωγή μόνο από την Ουκρανία τουλάχιστον κατά 30%» υπογράμμισε.
Από την άλλη πλευρά, τόνισε ο Γιώργος Ατσαλάκης, «οι άσχημες καιρικές συνθήκες στην Κίνα πχ είχαμε σημαντικές πλημμύρες (…) Η Κίνα δεν είναι εξαγωγέας αλλά θα μπορούσε εάν η παραγωγή της μειωθεί ίσως να είναι η μικρότερη παραγωγή των τελευταίων ετών, να ζητήσει αυξημένες εισαγωγές».
Ο καθηγητής σημείωσε ότι υπήρχε σημαντική ελπίδα από την Ινδία ότι «θα μπορούσε να αναπληρώσει ένα μέρος του κενού των ουκρανικών εξαγωγών. Ένας πρόσφατος καύσωνας όμως τις τελευταίες 2-3 εβδομάδες ενδέχεται να μειώσει την παραγωγή τουλάχιστον κατά 10% σε σχέση με πέρυσι, οπότε η Ινδία απαγόρευσε πλέον τις εξαγωγές. Εξάγει μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως πρόσφατα στην Αίγυπτο έκανε εξαγωγή 500.000 τόνων.
Στην Αμερική, όπου το 40% των σιτηρών παράγονται σε «ξηρά» χωράφια, υπάρχει μεγάλη ξηρασία, όπως και στην Ευρώπη, στη Γαλλία και στη Γερμανία».
Ο κ. Ατσαλάκης επισήμανε την ανάγκη να γίνει παγκόσμια προσπάθεια, «σε οποιαδήποτε χώρα μπορεί να φυτέψει σιτάρι κυρίως, διότι το σιτάρι στις αφρικανικές χώρες είναι βασική τροφή και καταναλώνεται διπλάσια από ό,τι σε ευρωπαϊκές χώρες και άλλες χώρες της Δύσης».
Παράλληλα, τόνισε τις δυσκολίες για την αύξηση της παραγωγής και την ποιότητα της σοδειάς: «Θα πρέπει να αυξηθεί η παραγωγή όμως αυτό δεν είναι εύκολο, καθώς οι αγρότες θα πρέπει να βρουν κεφάλαια κίνησης ή να επιδοτηθούν διότι έχουν διπλάσιο κόστος για την αγορά λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, αλλά και για τους σπόρους που πρέπει να σπείρουν. Πολλοί αγρότες ενδέχεται να μην κάνουν κανονική λίπανση, ούτε να χρησιμοποιήσουν τα απαραίτητα φυτοφάρμακα, εξαιτίας των υψηλών τιμών και ίσως η σοδειά να μην είναι καλής ποιότητας».
