Featured Image

Νομοθέτες και ενδιαφερόμενοι κοντά στη γεωργική κοινότητα κατηγόρησαν το στέλεχος της ΕΕ ότι αποσυνδέθηκε από την πραγματικότητα και δημιούργησε πρόσθετη γραφειοκρατία μετά την παρουσίαση νέων κανόνων για τον περιορισμό της ρύπανσης στον βιομηχανικό τομέα.

Η προτεινόμενη νομοθεσία, που παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την Τρίτη (5 Απριλίου), στοχεύει στη μείωση των επιβλαβών εκπομπών που προέρχονται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις.

Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς, οι νέοι κανόνες θα εφαρμόσουν την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» επιφέροντας πρόσθετο κόστος για αυτές τις επιχειρήσεις.

Ειδικότερα, το πεδίο εφαρμογής της προηγούμενης οδηγίας του 2010 θα επεκταθεί όχι μόνο για να καλύψει την εξόρυξη ορυκτών και ειδικές δραστηριότητες στην παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, αλλά και για να συμπεριλάβει τις μεγαλύτερες κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις στην Ευρώπη – που σήμερα θεωρούνται «αγροτοβιομηχανικές εγκαταστάσεις».

«Η εκτροφή βοοειδών μεγάλης κλίμακας θα καλύπτεται από αυτούς τους κανόνες μαζί με πιο εντατικές χοιροτροφικές και πτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις», δήλωσε ο Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ Virginijus Sinkevičius παρουσιάζοντας τους κανόνες.

Η Επιτροπή εκτιμά τα οφέλη για την υγεία μιας τέτοιας εκτεταμένης κάλυψης σε περισσότερα από 5,5 δισεκατομμύρια  ευρώ ετησίως, τονίζοντας ότι περίπου το 13% των εμπορικών εκμεταλλεύσεων της Ευρώπης, μαζί για το 60% των εκπομπών αμμωνίας και το 43% μεθανίου από τα ζώα της ΕΕ.

Η προτεινόμενη αναθεώρηση χαιρετίστηκε από περιβαλλοντικές ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της βιωσιμότητας του αγροδιατροφικού τομέα λόγω του αντίκτυπου της εντατικής κτηνοτροφίας στην ποιότητα του νερού, του αέρα και του εδάφους.

«Η απαίτηση από αυτούς τους γίγαντες της βιομηχανικής κτηνοτροφίας να αποκτήσουν άδεια ρύπανσης είναι το απολύτως ελάχιστο για την ΕΕ», σχολίασε ο Μάρκο Κοντιέρο, διευθυντής γεωργικής πολιτικής στο ευρωπαϊκό γραφείο της Greenpeace.

Ωστόσο, το σχέδιο κανόνων αντιμετωπίστηκε με σκληρή κριτική από τον αγροτικό τομέα, η διάθεση του οποίου συνοψίστηκε με τις λέξεις που χρησιμοποίησε στο Twitter ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας Ζυλιέν Ντενορμαντί. Αποκάλεσε την πρόταση «ανοησία» που «δεν λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα των αγροκτημάτων μας».

Πρόσθεσε ότι η γαλλική αντιπροσωπεία, που ασκεί επί του παρόντος την προεδρία της ΕΕ έως τα τέλη Ιουνίου, θα αγωνιστεί «σε επίπεδο Συμβουλίου της ΕΕ για να επαναφέρει τη λογική στο κείμενο».

Μήλον της έριδος

Το κύριο ζήτημα είναι πού θα θέσουν οι νομοθέτες της ΕΕ το όριο για την εφαρμογή κανόνων κατά της ρύπανσης στα αγροκτήματα. Στην πρόταση της Επιτροπής, η οδηγία θα καλύπτει όλες τις βιομηχανικές εκμεταλλεύσεις με περισσότερες από 150 κτηνοτροφικές μονάδες (LSU).

Το LSU είναι μια μονάδα αναφοράς για το στέλεχος της ΕΕ που διευκολύνει τη συγκέντρωση ζώων από διάφορα είδη και ηλικίες. Μία μονάδα αποτελείται από το ισοδύναμο βοσκής μιας ενήλικης αγελάδας γαλακτοπαραγωγής που παράγει 3.000 κιλά γάλακτος ετησίως.

Σύμφωνα με αυτούς τους υπολογισμούς, 150 κτηνοτροφικές μονάδες ισοδυναμούν με 150 ενήλικες αγελάδες ή 375 μοσχάρια ή 10.000 όρνιθες ωοπαραγωγής ή 500 χοίρους ή 300 χοιρομητέρες.

Ωστόσο, σύμφωνα με το λόμπι αγροτών της ΕΕ COPA-COGECA, πολλές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις θα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας και θα ταξινομηθούν ως αγροτοβιομηχανικές εγκαταστάσεις λόγω αυτής της «λογιστικής» ορολογίας.

«Η μείωση του ορίου τόσο δραματικά θα πλήξει σοβαρά το ευρωπαϊκό μοντέλο οικογενειακής γεωργίας με επιπλέον κόστος και σημεία συμφόρησης», δήλωσε ο Christian Lambert, πρόεδρος της COPA.

Featured Image

Η ένωση αγροτών επεσήμανε ότι το προτεινόμενο όριο των 150 κτηνοτροφικών μονάδων σημαίνει ότι πάνω από το 90% της παραγωγής κοτόπουλων κρεατοπαραγωγής στη Γερμανία και τη Φινλανδία θα θεωρούνται «αγροτοβιομηχανικές εγκαταστάσεις» με το ίδιο μερίδιο με τους Γάλλους παραγωγούς χοίρων, βοείου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων.

«Ας υποθέσουμε ότι έχετε μια φάρμα με 100 περίπου αγελάδες γαλακτοπαραγωγής σε μια ορεινή περιοχή στην Ευρώπη. Είναι βιομηχανικό αγρόκτημα; Όχι, δεν είναι», είπε η Denormandie απαντώντας σε ερώτηση της EURACTIV.

Για την Denormandie, το προτεινόμενο όριο είναι μια «παρέκκλιση ως προς την ουσία» που θα μπορούσε να βαθύνει το χάσμα μεταξύ των αγροτών και της Ευρώπης.

Επίτροπος: «Το έκανα»

Σε μια διαρροή της πρότασης που κυκλοφόρησε πριν από τη δημοσίευσή της, το όριο είχε οριστεί αρχικά στις 100 κτηνοτροφικές μονάδες. Όταν η αναθεώρηση παρουσιάστηκε με υψηλότερο όριο, οι ΜΚΟ «υποψιάστηκαν» την πίεση από το λόμπι της φάρμας.

Ωστόσο, στη συνέντευξη Τύπου μετά το Agrifish Council την Πέμπτη (7 Απριλίου), ο Επίτροπος Γεωργίας Wojciechowski βγήκε και το ανέλαβε.

«Οι Επίτροποι δεν πρέπει να σχολιάσουν τη συζήτηση που έγινε μεταξύ των Επιτρόπων για ένα νομοσχέδιο. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ζήτησα να αυξηθεί ο αριθμός των μονάδων», αποκάλυψε.

Ο Πολωνός Επίτροπος εξέφρασε επίσης επιφυλάξεις σχετικά με τη μέθοδο που χρησιμοποιείται για να καθοριστεί εάν μια φάρμα είναι βιομηχανική ή όχι, η οποία βασίζεται μόνο στον αριθμό των ζώων στην πρόταση.

«Μερικές φορές ένας μικρότερος αριθμός ζώων θα μπορούσε επίσης να υπόκειται σε εντατική εκτροφή», είπε, προσθέτοντας ότι αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο περαιτέρω συζήτησης.

«Γραφειοκρατικός εφιάλτης»

Οι διοικητικές πτυχές προκάλεσαν επίσης δυσαρέσκεια στον γεωργικό τομέα, αν και όλες οι καλυπτόμενες εκμεταλλεύσεις θα επωφεληθούν από ένα πιο ελαφρύ καθεστώς αδειοδότησης, καθώς έχουν απλούστερες λειτουργίες από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ιρλανδό κεντροδεξιό ευρωβουλευτή Colm Markey, η πρόταση θα μπορούσε να μετατραπεί σε «γραφειοκρατικό εφιάλτη» για τους αγρότες.

«Με χρόνο αναμονής για άδειες στην Ιρλανδία επί του παρόντος σε εννέα μήνες και περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις που πραγματοποιούνται κάθε ένα έως τρία χρόνια, αμφισβητώ αν έχουμε καν την ικανότητα να παραδώσουμε αυτό που απαιτεί η ΕΕ», σχολίασε.

Η Επιτροπή εκτιμά το διοικητικό κόστος για την εφαρμογή των νέων κανόνων, συμπεριλαμβανομένου του κόστους για τους φορείς εκμετάλλευσης, σε 223 εκατομμύρια ευρώ.

«Ακόμα και με μια τελική υιοθεσία τον επόμενο χρόνο, που μένει να φανεί. Η εφαρμογή επί τόπου θα ξεκινήσει μόλις το 2027, δηλαδή σε πέντε χρόνια από τώρα. Οι χειριστές θα έχουν στη συνέχεια μερικά χρόνια για να συμμορφωθούν», δήλωσε ο αντιπρόεδρος Φρανς Τίμερμανς.

Πηγή:Euractiv