Εκατομμύρια «κρεμασμένα» στις ελιές που πάνε χαμένα, όπως αναφέρει η εφημερίδα “Συνείδηση”, η οποία τονίζει πως είναι ασύμφορη η συγκομιδή. Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Καινούργιου Π. Παπασάικας μιλά στην εφημερίδα για τα εκατομμύρια ευρώ που χάνονται από την ελαιοπαραγωγή. «Δεν θέλουμε επιδοτήσεις, θέλουμε να πουλάμε με αξιόλογη τιμή και η μεταποίηση να μην κάνει ασύμφορη την παραγωγή».
Αναλυτικά η δημοσίευση:
Η ασύμφορη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ελαιοπαραγωγή έχει πάρει πλέον διαστάσεις τεράστιας απώλειας εισοδήματος όπως παρατηρούν οι ελαιοπαραγωγοί, για παράδειγμα στην περιοχή του Καινούργιου, όπου πρόσφατα με πρωτοβουλία του προέδρου Βασίλη Καραγκούνη υπήρξε συνάντηση φορέων όπως η Δημοτική Κοινότητα, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός και ο Αγροτικός Σύλλογος, όπου εκδόθηκε και σχετικό ψήφισμα.
Μάλλον όμως σε ώτα μη ακουόντων καθώς η περίοδος της συγκομιδής περνά και όχι απλά δεν λύνονται τα προβλήματα αλλά προστίθενται νέα. «Για παράδειγμα εξαγγέλθηκε επιδότηση στα ελαιοτριβεία από τα 70 ευρώ στα 100 ευρώ τον τόνο για το ρεύμα που καταναλώνουν και κανείς δεν έχει αντίρρηση.
Όμως αυτή η επιδότηση σημαίνει ότι θα επιστραφεί η διαφορά στον παραγωγό ώστε να είναι πιο σύμφορο και για εκείνον να δώσει τον καρπό του; Τίποτε τέτοιο δεν έχει προβλεφθεί, σαν να παράγονται μόνα τους τα αγροτικά προϊόντα», τονίζει ο κ. Β. Καραγκούνης.
Τα παραπάνω σύμφωνα με τους αγρότες της περιοχής δείχνει πόσο πολύ στο πόδι και με την λογική της επιδότησης αντιμετωπίζονται όλα. «Αυτό αφορά πρώτιστα τους κατ’ επάγγελμα αγρότες αλλά κι εμάς που ζούμε στην περιοχή κι έχουμε τις ελιές μας μαζί με κάποιο επάγγελμα που κάνουμε. Δεν θέλουμε να δούμε να ερημώνει ο τόπος και να μένει αμάζευτη η παραγωγή.
Ακόμα και κάποια ελαιοτριβεία διαφωνούν με όσα εξαγγέλθηκαν γιατί ξέρουν ότι ελιά πουλιέται για 55 λεπτά και μένει αμάζευτη τελικά γιατί όλα έχουν ακριβύνει για τον παραγωγό και πάνω από όλα τα καύσιμα. Όχι ότι δεν έχουν κι εκείνοι πρόβλημα, έχουν και μεγάλο αλλά το ζήτημα είναι πάνω από όλα να μαζεύεται το προϊόν», επισημαίνει ο πρόεδρος της Δ.Κ. Καινούργιου.
Μιλώντας επίσης στην «Συνείδηση» ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Καινούργιου, Περικλής Παπασάικας, τονίζει ότι δεν έχει λυθεί κανένα από τα ζητήματα που υπάρχουν με την αγροτική οδοποιία και την άρδευση των ελιών στο Καινούργιο και την περιοχή, με αποτέλεσμα η ξηρασία να χαλάει την παραγωγή και να χάνεται πλούτος σημαντικός για την περιοχή και την ίδια την πόλη του Αγρινίου.
«Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι υπάρχει μόνο ένα προϊόν στη περιοχή αγροτικό και αυτό είναι η ελιά; Ότι δεν έχουμε τίποτε άλλο; Κι ότι είναι χρήματα, είναι εκατομμύρια ευρώ κρεμασμένα στα δέντρα τα οποία πάνε χαμένα; Δεν μιλάμε μόνο για τις ελιές που έχει ο κάθε πολίτης που κάνει και μια άλλη δουλειά για τη παραγωγή του, εδώ υπάρχουν επαγγελματίες που θα μπορούσαν να κινούν την οικονομία της περιοχής. Δεν θέλουμε επιδοτήσεις και ενισχύσεις, θέλουμε να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά και να λύσει τα προβλήματα, ώστε να πουλάμε με αξιόλογη τιμή και η μεταποίηση να μην κάνει ασύμφορη την παραγωγή», επισημαίνει.
Ούτε στην νέα ΚΑΠ υπάρχει φως για την ελιά
Στο μεταξύ, οι ενισχύσεις που προβλέπονται για τους ελαιοπαραγωγούς στην νέα ΚΑΠ είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις ανάγκες και περιορίζονται μέσα από τις Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (ΟΕΦ) με κάποια οριζόντια μέτρα κυρίως «οικολογικής διαχείρισης». Με άλλα λόγια προγράμματα μέσω… φορέων και όπως αναφέρει στο Στρατηγικό Σχέδιο της νέας ΚΑΠ, πρόκειται για επενδύσεις και άυλες ενέργειες.
Οι παρεμβάσεις που θα ενεργοποιηθούν στα Επιχειρησιακά Προγράμματα των ΟΕΦ στο τομέα του ελαιόλαδου και της βρώσιμης ελιάς είναι για «επενδύσεις σε υλικά και άυλα περιουσιακά στοιχεία, συμβουλευτικές υπηρεσίες και Τεχνική Βοήθεια, κατάρτιση, αύξηση βιωσιμότητας και αποτελεσματικότητας της μεταφοράς και αποθήκευσης των προϊόντων, προώθηση, επικοινωνία και εμπορία, συστήματα ποιότητας, συστήματα ιχνηλασιμότητας και πιστοποίησης και επαναφύτευση Ελαιώνων».
Η κατεύθυνση είναι, θεωρητικά, για την μείωση του περιβαλλοντικού και κλιματικού αποτυπώματος της ελαιοκαλλιέργειας. Υπάρχουν τα λεγόμενα «οικολογικά σχήματα» και οι ενισχύσεις για τη μετατροπή σε βιολογικές πρακτικές και μεθόδους καλλιέργειας (βιολογική γεωργία). Αλλά όχι συνδεδεμένη ενίσχυση στους παραγωγούς των παραδοσιακών ελαιώνων, όπως κάνει η Ισπανία για παράδειγμα, αντίθετα στην Ελλάδα οι ελαιοκαλλιεργητές που δεν μετέχουν σε Οργανώσεις Ελαιουργικών Φορέων (ΟΕΦ) εννοείται ότι θα «βοηθηθούν» από το πρόγραμμα Συνεργασία (πιστοποίηση, συμμετοχή σε επιχειρησιακές ομάδες της Ευρωπαϊκής Σύμπραξης Καινοτομίας).
Ποια είναι η απάντηση του κ. Παπασάικα σε όλο αυτό; «Βαρεθήκαμε να ακούμε για οικολογικές παρεμβάσεις ή…ευφυή προγράμματα και πρωτοβουλίες τόσα χρόνια. Έχει κουράσει αυτή η ιστορία με τους διάφορους στα υπουργεία που κατεβάζουν ιδέες. Μπορούν να σκύψουν πάνω στο προϊόν που είναι κατά 85% εξαγώγιμο; Μπορούν να βρουν λύσεις για την τιμή και για να συμφέρει να δώσει τον καρπό του ο αγρότης για μεταποίηση;
Εγώ είμαι πρόεδρος σε συνεταιρισμό, είχαμε φέτος μια τρομερή παραγωγή πράσινης ελιάς, πολύ ποιοτική παρά τη ξηρασία, αλλά χάνεται το μεγαλύτερο μέρος γιατί εμείς οι επαγγελματίες μπήκαμε αργά, στις 19 Σεπτεμβρίου μήπως και δώσουν κάποια καλύτερη τιμή οι μεταποιητές, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Λένε για τα εργατικά χέρια τώρα σαν να είναι αυτό το μείζον. Μπορούν να καταλάβουν οι έμποροι του Αγρινίου, τα Επιμελητήρια, ο δήμος, ότι υπάρχει πλούτος και το Αγρίνιο πεινάει; Στον κόσμο τους ζουν όλοι άραγε;».
Γιάννης Συμψηρής – Εφημερίδα “Συνείδηση”
