Έχουν μπει ήδη εκτάσεις στην Αιτωλοακαρνανία, στην Άρτα, αλλά και σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας.
Τα πρώτα στρέμματα «χτίζουν» οι κίτρινες ποικιλίες ακτινιδίου στη χώρα μας, με τις πρώτες προσπάθειες να αφορούν αγρότες μέσω συνεταιρισμών, όπως στην περίπτωση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Νεάπολης Αγρινίου, ιδιωτικών εταιρειών, αλλά και μεμονωμένων, έμπειρων παραγωγών, που ήδη ασχολούνται για χρόνια με τις ποικιλίες πράσινου ακτινίδιου.
Τα απαραίτητα ποιοτικά χαρακτηριστικά στο κίτρινο ακτινίδιο
Ιδιαίτερη γνώση πάνω στα συγκεκριμένα προϊόντα έχει ο κ. Θανάσης Πισαλίδης, έμπειρος γεωπόνος από το νομό Πιερίας και τεχνικός της εταιρείας Jingold, που ασχολείται με τις κίτρινες ποικιλίες. Όπως μας τόνισε ο κ. Πισαλίδης: «υπάρχει ενδιαφέρον μεγάλο για τις κίτρινες ποικιλίες, κατά βάση, από περιοχές με παράδοση στις πράσινες ποικιλίες, όπως η Αιτωλοακαρνανία, η Άρτα, οι νομοί της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και η Καβάλα και η Ξάνθη. Με τη νέα χρονιά, θα έχουμε και τις πρώτες αξιόλογες σοδειές. Οι κίτρινες ποικιλίες ακτινίδιου μπορεί να έχουν ομοιότητες στα καλλιεργητικά με τις πράσινες ποικιλίες, έχουν όμως και διαφοροποιήσεις. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετές ποικιλίες και για όλες είναι κατοχυρωμένες εμπορικά. Καταρχήν, πέραν του αντιχαλαζικού που είναι αυτονόητο για κάθε παραγωγό, απαιτείται εγκατάσταση και διχτυού σκίασης, ώστε να υπάρχει προστασία από τον αέρα, το χαλάζι, κυρίως τον ήλιο, αλλά και να δημιουργείται γενικώς το καλοκαίρι και το χειμώνα, ένα ευνοϊκό περιβάλλον για το προϊόν και την ανάπτυξή του. Ως τιμή παραγωγού, το κίτρινο ακτινίδιο διεθνώς έχει διπλάσια από εκείνη του πράσινου. Το κίτρινο ακτινίδιο είναι πιο γλυκό και προτιμάται σε χώρες πιο Μεσογειακές για κατανάλωση, ενώ στις πιο βόρειες (π.χ. Ρωσία) καταναλώνεται τώρα πιο πολύ το πράσινο, που έχει πιο όξινη γεύση. Η τιμή πάντως στο κίτρινο ακτινίδιο θα εξαρτάται από την ποιότητα του προϊόντος. Και λέγοντας ποιότητα εννοούμε το χρώμα ασφαλώς, το μέγεθος, τα σάκχαρα, το ύψος της ξηράς ουσίας που πρέπει να είναι η βάση της στο 15%, αλλά και η σκληρότητα. Ως προϊόν το κίτρινο ακτινίδιο είναι πιο ντελικάτο θα λέγαμε από το πράσινο, που έχει πιο τραχιά υφή».
Μια πρώιμη και μια πιο όψιμη κίτρινη ποικιλία στην Άρτα
Πενήντα στρέμματα με κίτρινες ποικιλίες ακτινιδίου έχουν αρχίσει και καλλιεργούν κάποιοι αγρότες στην Άρτα, μια περιοχή με εμπειρία πολλών ετών στο πράσινο ακτινίδιο. Τα συγκεκριμένα στρέμματα έχει βάλει η οικογένεια Ξυλογιάννη και όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο κ. Άγγελος Ξυλογιάννης από τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Εκμετάλλευσης Ακτινιδίων Άρτας (ΑΣΕΑ): «ουσιαστικά την πρώτη ικανή παραγωγή στα συγκεκριμένα ακτινίδια θα την έχουμε σε δυο χρόνια. Με την αγροτική αυτή εκμετάλλευση ασχολούνται οι γιοι μου, αλλά γνωρίζω πως έχουν βάλει δυο ποικιλίες. Το μεγάλο θέμα με τις κίτρινες ποικιλίες είναι το αρκετά αυξημένο κόστος εγκατάστασης σε σχέση με τις πράσινες ποικιλίες, καθώς απαιτούνται οπωσδήποτε αντιχαλαζικά και δίχτυα σκίασης, μόλις γίνεται η φύτευση, για να έχουν συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά ως προς το χρώμα, τη γεύση κ.λπ. Υπολογίζεται ότι απαιτούνται τουλάχιστον 6.000 με 7.000 ευρώ το στρέμμα. Οι απαιτήσεις είναι αυξημένες και σε σχέση με τη θρέψη, εν συγκρίσει με το πράσινο. Ενώ και με τα εργατικά υπάρχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις, δεδομένου ότι πρέπει να δένονται όλες οι βέργες και χρειάζεται και πιο λεπτομερές αραίωμα. Ένα ζήτημα που σίγουρα θα μας απασχολήσει στο μέλλον με το συγκεκριμένο ακτινίδιο είναι ποιός θα το διακινεί, αλλά και η δυνατότητα της αγοράς να το απορροφήσει και του καταναλωτή να το πληρώσει, μιας και είναι πιο ακριβό από το πράσινο. Συνήθως όταν βγαίνει στην αγορά ένα καινούργιο προϊόν, έχει ζήτηση και οι τιμές είναι καλές για τον παραγωγό, αλλά όσο επεκτείνεται, αυτό συνήθως φθίνει».
Ενδιαφέρον και από τους παραγωγούς της Νάουσας
Ο κ. Νίκος Δημητρίου, παραγωγός από την Επισκοπή Νάουσας τόνισε μιλώντας στον ΑγροΤύπο ότι υπάρχει μεν ενδιαφέρον για καθετί νέο στην περιοχή, όμως μέχρι ώρας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «δεν έχουν γίνει φυτεύσεις κίτρινων ποικιλιών, καθώς η καλλιέργεια αυτή απαιτεί και δίχτυα σκίασης, που έχουν μεγάλα κόστη και πολλοί αποτρέπονται. Είναι σίγουρα θετικό ότι υπάρχουν και προγράμματα επιδοτούμενα για τα δίχτυα, οπότε ίσως πιο μελλοντικά υπάρχει αύξηση του ενδιαφέροντος, καθώς η αγορά ζητάει νέα προϊόντα και στην Ιταλία, που μιλάω με παραγωγούς τα συγκεκριμένα ακτινίδια πιάνουν πολύ καλές τιμές».
Πιερία: Έχουν δώσει ήδη παραγωγή κάποια κτήματα
Ο κ. Διονύσης Φόλιος είναι καλλιεργητής ακτινίδιου και πρόεδρος στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Καρίτσας Πιερίας. Όπως αναφέρει στον ΑγροΤύπο: «στην περιοχή μας έχουν μπει τα πρώτα κτήματα εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια, οπότε υπάρχει ήδη μια κάποια παραγωγή κίτρινων ακτινιδίων. Τα πράγματα με τα συγκεκριμένα ακτινίδια είναι πιο στενά καθώς υπάρχουν δικαιώματα από εταιρείες με τους συνεργαζόμενους παραγωγούς για τα φυτά, αλλά και μετέπειτα την εμπορία, καθώς το προϊόν τώρα το μαθαίνει ο κόσμος».
Κάμπος Γιαννιτσών: Ετοιμάζονται εκτάσεις με κίτρινες ποικιλίες
Ενδιαφέρον για τις κίτρινες ποικιλίες και στον κάμπο των Γιαννιτσών διαβλέπει και ο κ. Σάββας Παστόπουλος, γεωπόνος από το Νέο Μυλότοπο Γιαννιτσών. Όπως σημειώνει: «εκτιμώ πως στο άμεσο μέλλον οι ποικιλίες οι κίτρινες θα έχουν ζήτηση καθώς αυτό επιβάλλει η αγορά και οι ηγέτες στο ακτινίδιο διεθνώς. Υπ’ αυτή την άποψη θα υπάρξει ενδιαφέρον. Ήδη, υπάρχει κινητικότητα στην περιοχή και υπάρχουν καλές ποικιλίες, οι οποίες έχουν δικαιώματα και δεν μπορεί να τις διακινεί ο καθένας, όπως και η εμπορία δεν μπορεί να γίνει από τον καθένα. Το κόστος για ένα κτήμα 10 στρέμματα με αντιχαλαζικά, συν τα πρώτα τρία – τέσσερα χρόνια, τα πρώτα της καλλιέργειας, σίγουρα είναι κοντά ή και πάνω από 50.000 ευρώ, δηλαδή μιλάμε για μεγάλη δαπάνη. Εμπορικά πάντως δείχνει πως το ζητάει η αγορά παγκοσμίως».
ΠΗΓΗ……agrotypos.gr
